ცნობილია, რომ მილიონობით გურმანისთვის საყვარელი კიბორჩხალა მხოლოდ ცოცხალი სახით იხარშება. ბევრს ეს კულინარიული ტრადიცია სისასტიკედ მიაჩნია, თუმცა ირკვევა რომ ამ უხერხემლოების უსაფრთხო მომზადების სხვა ვარიანტი უბრალოდ არ არსებობს. მაშ, რატომ იხარშება კიბორჩხალა ასე და განიცდის თუ არა ის აუტანელ ტანჯვას მომზადების პროცესში?

მთავარი მიზეზი, რის გამოც კიბორჩხალა მხოლოდ ცოცხლად იხარშება - მისი მალფუჭებადობაა. მკვდარი კიბორჩხალა პრაქტიკულად არ ინახება, რაც მისი კვებითი რაციონით არის განპირობებული. ამ დელიკატესის რაციონის საფუძველს მცენარეული საკვები წარმოადგენს, როგორიცაა წყლის მცენარეები ზაფხულში და ჩამოცვენილი ფოთლები შემოდგომასა და ზამთარში, თუმცა კიბორჩხალები არც ლეშის მირთმევაზე ამბობენ უარს, რომელსაც წყალსაცავის ფსკერზე პოულობენ. ძველი კიბორჩხალით მოწამვლა ძალიან ადვილია, რადგან ის მალე ფუჭდება, შედეგი კი შეიძლება ძალიან სერიოზულიც კი იყოს.

სანამ კიბორჩხალებს მოხარშავდეთ, თითოეული მათგანი ჯერ ყურადღებით შეამოწმეთ, ხოლო რომლებსაც სიცოცხლის ნიშნებს ვერ შეატყობთ ზედმეტი ყოყმანის გარეშე გადაყარეთ. ჯანმრთელი, ახლად დაჭერილი დელიკატესი ავადმყოფი და მომაკვდავი კიბორჩხალისგან ადვილად განირჩევა. საკვებად ვარგისი კიბოსნაირები აქტიურად ამოძრავებენ მარწუხებს, ფეხებსა და ულვაშებს, ხოლო მათი კუდი თავმკერდზე მჭიდროდ არის მიბმული. ინერტული, ნახევრად უსიცოცხლო კიბორჩხალას მირთმევა კი რეკომენდებული არ არის, რადგან ზოგჯერ მათ შესაძლოა კვებითი ინტოქსიკაციაც კი გამოიწვიონ.

კიბორჩახლას ცოცხლად მოხარშვის კიდევ ერთი მიზეზი ის გახლავთ რომ ასეთი მომზადების შემდეგ ეს უხერხემლო გაცილებით უფრო გემრიელია. ექსპერტები დელიკატესის მომზადების არაერთ ხრიკს ფლობენ, მაგალითად, ისინი მოსახარშად ალუმინის ჭურჭელს არასოდეს იყენებენ, ვინაიდან მათი თქმით, ამან შესაძლოა ხორცს გემოც კი გაუფუჭოს.

და ბოლოს, მსურს შევეხო კიბორჩხალას ცოცხლად მოხარშვის მორალურ და ეთიკურ ასპექტებს. ბევრს აწუხებს, რომ კიბორჩხალა მოხარშვისას ძლიერ ტკივილს განიცდის, რამაც შესაძლოა ზოგიერთს მადაც კი დაუკარგოს. მინდა დაგამშვიდოთ - შვედმა ბიოლოგებმა კვლევა ჩაატარეს და განაცხადეს, რომ უხერხემლოები ნერვული სისტემის პრიმიტიული სტრუქტურის გამო, ტკივილს ჩვენი გაგებით არ განიცდიან.

კიბორჩხალას ნერვულ სისტემაში ტკივილის იმპულსები არ არის და ეს სავსებით ლოგიკურია. წყალსაცავის ეს ბინადრები კიდურებს ხშირად კარგავენ და მათ რაიმე სახის ტივილი რომ ეგრძნოთ ალბათ, შოკისგან დაიხოცებოდნენ. გამომდინარე იქიდან რომ მათ რეგენერაციის უნარი აქვთ, ისინი ფეხების ან მარწუხების დაკარგვას ასე მარტივად სწორედ ამიტომ იტანენ, რომლებსაც გარკვეული პერიოდის შემდეგ კვლავ აღიდგენენ. კიბორჩხალას ქცევა მდუღარე წყალში, რომელიც ბევრისთვის ტანჯვის გამოვლინებად აღიქმება - უბრალოდ მტრული გარემოდან თავდაღწევის ინსტინქტური მცდელობაა.