მსოფლიოში შოკოლადის მრავალი სახეობაა. შავის, რძიანის და თეთრის გარდა, აწარმოებენ პროდუქტებს სხვადასხვა დანამატებით: ხილით, თხილით, ზეფირით და წითელი წიწაკითაც კი. ყველას შეუძლია აირჩიოს დელიკატესი თავისი გემოვნებით, მაგრამ არავინ იძლევა გარანტიას, რომ შოკოლადი ნამდვილი შოკოლადისგან იქნება დამზადებული.

თეთრი შოკოლადი არის სპეციფიკური ტკბილეულია. ბევრს არ მოსწონს მსუბუქი სიმწარის ნაკლებობის გამო, რაც თანდაყოლილია შავი და რძიანი შოკოლადისთვის. ეს მარტივად აიხსნება - მას ძალიან ცოტა აქვს საერთო კაკაოს სხვა სახეობებთან, შეიძლება ითქვას, ერთი სახელი. თეთრი შოკოლადის შემადგენლობა სრულიად განსხვავებულია და მისი დამზადების ტექნოლოგია განსაკუთრებული.
მთავარი კომპონენტი, რომელიც ყავისფერ ფერს აძლევს ჩვეულებრივ შოკოლადს, არის კაკაოს მარცვლები. მათ ახარისხებენ, წვავენ, შემდეგ ფხვნილად ფქვავენ. ეს ნედლეული ორ ნაწილად იყოფა. ერთ-ერთი მათგანი მიდის პრესის ქვეშ, სადაც მისგან კაკაოს კარაქს იღებენ. მეორე ემსახურება შოკოლადის მასის მომზადების საფუძველს.

თეთრ შოკოლადში კაკაოს მარცვლების მყარი კომპონენტი არ არის. იგი მზადდება კაკაოს კარაქისგან, რომელიც საბოლოო პროდუქტში შეიძლება იყოს 20 პროცენტამდე. ამ ნივთიერებას არც სუნი აქვს და არც აშკარა გემო. თეთრ შოკოლადს ბევრი სხვადასხვა ინგრედიენტი ემატება. ეს არის დამატკბობლები, გამასქელებელი, არომატიზატორები, ნარევები და სანელებლები.

ამიტომ, როდესაც მწარმოებელი თეთრ ფილაზე „შოკოლადს“ წერს, რბილად რომ ვთქვათ, გაზვიადებულია. როგორც უკვე მიხვდით, ამ პროდუქტისგან ორგანიზმისთვის კარგი არაფერია მოსალოდნელი. მასში ყველაფერი ან უსარგებლოა, ან შეუძლია ზიანი მიაყენოს ორგანიზმს.

თეთრ შოკოლადს კიდევ ერთი საიდუმლო აქვს, თანაც უსიამოვნო. ის გაჩნდა შვეიცარიული კონცერნის Nestle-ს წყალობით 1930-იან წლებში. მას ერქვა Milkybar თეთრი შოკოლადი და ყველგან იყო რეკლამირებული.

მაგრამ მათ ახალი ტკბილეული იმისთვის არ შეუქმნიათ, რომ ახალი მომხმარებლები მოეზიდათ. თეთრი შოკოლადი დაეხმარა კომპანიას გამოეყენებინა რამეში იაფი კაკაოს კარაქი. მოხერხებულმა შვეიცარიელებმა დაიწყეს Milkybar-ის გაყიდვა ნაცვლად გამოუყენებელი ცხიმის გადამუშავებისა.