კვების მრეწველობის სახალხო კომისარმა ანასტას მიქოიანმა შეერთებულ შტატებში ვიზიტის შემდეგ გადაწყვიტა, რომ საბჭოთა მოქალაქეებსაც უნდა შეძლებოდათ ესიამოვნად ნატურალური წვენებით.

იქ მიქოიანმა აღმოაჩინა, რომ ამერიკელებს ჩვევად ჰქონდათ დილით ფორთოხლის წვენის მიღება და ძალზე მოეწონა ეს იდეა. ერთადერთი პრობლება მაშინ ის იყო, რომ საბჭოთა კავშირში ფორთოხალი ფაქტობრივად არ ხარობ და იგი ჩაანაცვლეს ვაშლის, ყურძნის, ქლიავის, მსხლის, ალუბლის წვენებით. გარდა ამისა, დაიწყო პომიდვრის, გოგრის და არყის ხის წვენიც წარმოებაც კი.

საბჭოთა წვენების მიმართ მთავარი პრეტეზია იყო ის, რომ ისინი ძლიერ იყო გაზავებული წყლით და საკმაოდ საეჭვოდ გამოიყურებდენ. მაგალითად, არყის წვენს საერთოდ არ ჰქონდა ნახერხი ხის არომატი და შემღვრეული კი არ იყო, არამედ წყალივით კამკამა .სინამდვილეში, ყველაფერი უფრო მარტივადაა, ნედლეული იფილტრებოდა და თერმულად მუშავდებოდა, ხოლო სახარინი და ლიმონის ესენციალს უმატებდნენ გემოს გასაუმჯობესების მზინით. რაც შეეხება წარმოების დიდ მოცულობას, სსრკ -ში ბევრი არყის ხე იყო(განსაკუთრებით რუსეთში). მაგამლითად კანადასა და შეერთებულ შტატებში ამზადებს ნეკერჩხლის სიროფს უზარმაზარი რაოდენობით და არც არაფერი, რადგან იქ არის საამისოდ საკმარისი ხეები.

თუ საბჭოთა гост სტანდარტს დავესესხებით, იქ აღნიშნული იყო რომ წვენების წარმოებაში დაუშვებელია ხელოვნური საღებავების ასევე არომატიზატორების და კონსერვანტების გამოყენება, ასკორბინისა და სორბინის მჟავის გარდა.დაუშვებელია იმ კენკრის და ხილის დამუშავება, რომლებშიც პესტიციდების ნარჩენების რაოდენობა აჭარბებდა დასაშვებ ნორმებს, უნდა აღინიშნოს, რომ ყველა ნატურალური წვენი პირდაპირ იყო გამოწურული და არ იყო განზავებული, ერთადერთი გამონაკლისი ბროწეული იყო. ალბათ არ არის საჭირო იმის შეხსენება, რომ სსრკ -ში гост–სტანდარტის დაცვა საკმაოდ მკაცრად კონტროლდებოდა.

იმდროინდელ ეტიკეტზე ასე ეწერა: "ნატურალური წვენი" ან "დამატებული შაქარი", ბევრი თანამედროვე წვენისგან განსხვავებით, რომელშიც წყლის გარდა ყველაფერი შეიძლება იყოს შერეული.

საბჭოთა წვენების ბუნებრიობაზე მეტყველებს ის ფაქტიც რომ გახსნის შემდეგ მათი შენახვა არა უმეტეს ერთი დღე-ღამის განმავლობაში იყო შესაძლებელი. სხვათა შორის, კარგი წვენების ყიდვა შესაძლებელია ჩვენს დროშიც, მაგრამ მაშინ თუ 20 კაპიკად შეგეძლოთ ერთი ჭიქა ნატურალური წვენის დალევა, ახლა კი საკმაოდ ძვირი დაგიჯდებათ.