ინდოელ მსახიობს რაჯ კაპურს იცნობდნენ და უყვარდათ საბჭოთა კავშირში. მან ითამაშა ინდურ ფილმებში და თავად გადაიღო ფილმები. რაჯ კაპური ითვლება ბოლივუდის დამფუძნებლების ერთ-ერთ მამად. მას უწოდებენ ინდური კინოს მეფეს და აღმოსავლეთის ჩაპლინს, მაგრამ ამავე დროს, ბევრმა არ იცის, რომ მის ბედსა და საქმიანობაში რუსული კვალი არსებობს.

რაჯ კაპური, სრული სახელი რანბირანჯ კაპური, დაიბადა მსახიობების ოჯახში 1924 წელს. თითქმის ყველა მისი ნათესავი, ამა თუ იმ გზით, ასოცირდებოდა თეატრთან. მაგრამ ახალგაზრდა რაჯი თეატრში მუშაობისას კინოთი დაინტერესდა. სხვათა შორის, უკვე იმ პერიოდში ინდოეთში ბევრი ფილმი იყო გადაღებული ასე რომ, რაჯი გახდა მსახიობი.

26 წლის ასაკიდან დაიწყო რეჟისორად მუშაობა. მისი დუეტი მსახიობ ნარგიზთან ძალიან წარმატებული აღმოჩნდა. მათ ერთად ითამაშეს 16 ფილმში. ყველა ფილმს დიდი წარმატება ხვდა წილად. კაპურის ფილმები არა მხოლოდ ლირიკული, არამედ რომანტიკული ხასიათისაა, ისინი ყოველთვის წინ აყენებენ სოციალურ თემებს. იმ დროს ინდოეთში ჯერ კიდევ ბევრი იყო წარსულის ნაშთები.

1951 წელს გამოვიდა მშვენიერი ფილმი "ავარა", რომელმაც ახალგაზრდა კაპურს უპრეცედენტო წარმატება მოუტანა, არა მხოლოდ მშობლიურ ინდოეთში, არამედ, მთელ მსოფლიოში. 1954 წელს ფილმი გამოვიდა საბჭოთა კავშირში. წარმატება უზარმაზარი იყო. ფილმი ნათელი მოვლენა გახდა კინოს სამყაროში.

პირველად საბჭოთა მაყურებლები მჭიდროდ გაეცნენ ფერად და ეგზოტიკურ ინდურ კულტურას. ინდოეთით ჩვენი მრავალი ადამიანის მოხიბლვა სწორედ იქიდან მოდის. სხვათა შორის, 1985 წელს ფილმი აჩვენეს ფართო ეკრანებზე, რომელიც ყოველთვის აგროვებდა უზარმაზარ შემოსავლებს. მიუხედავად იმისა, რომ მას შემდეგ უამრავი საინტერსო სიუჟეტის და თან ფერადი ფილმი გამოვიდა, ლეგენდარული "ავარა" მაინც რეკორდსმენია.

შემდეგი იყო ფილმი "ბატონი 420". საბჭოთა კავშირის ქვეყნებში კაპურომანია დაიწყო. ყველგან იყიდებოდა ღია ბარათები მისი ფოტოებით, რადიოში მისი სიმღერები გადიოდა ფილმებიდან. თავად კაპური რამდენჯერმე ჩამოვიდა კავშირში, იმოგზაურა მრავალ ქალაქში. მას ქვეყანაში სიყვარულით ეძახდნენ "ამხანაგ ავარას".

ამბობდნენ, რომ საბჭოთა კავშირის ქვეყნების გულშემატკივრები მის მანქანას ხელით ატარებდნენ. რაჯი ნარგიზთან ერთად ბაქოშიც ჩავიდა. ბუნებრივია, ყველა გულშემატკივარს ერთი წუთითაც არ ეპარებოდა ეჭვი, რომ ნარგიზი იყო მისი მეუღლე, მაგრამ ეს კავშირი მხოლოდ შემოქმედებითად დარჩა. ჩვენს ქვეყანაში თითოეული ვიზიტის შემდეგ, რაჯ კაპური თავისი შთაბეჭდილებებს მთელს ოჯახს უზიარებდა. მისთვის ძალიან ღირებული იყო ის, რომ ასეთ დიდ ქვეყანაში ის უყვარდათ და აფასებდნენ.

რაჯ კაპურს ძალიან მოწონდა საბჭოთა ფილმები. ფილმებს აფასებდა როგორც მაყურებელი და როგორც კინოს ოსტატი. 1970 წელს რაჯ კაპურის რეჟისორობით გადაღებულ იქნა სამსერიანი ფილმი "ჩემი სახელია - კლოუნი".

რაჯ კაპური ფიქრობდა, რომ ხალხი არის ერთი. რუსები, ინდოელები - მათ უფრო მეტი საერთო აქვთ, ვიდრე განსხვავებები. რაჯ კაპურს დიდი იმედი ჰქონდა ამ ერთობლივი პროექტი, ის ხშირად მოდიოდა კავშირში, ეძებდა შესაბამის მხატვრებს, ცირკის მსახიობებს. შემდგომ საბჭოთა მხატვრებისა და კულტურული მოღვაწეების ჯგუფი ინდოეთში გაემგზავრა.

1972 წელს ფილმი აჩვენეს საბჭოთა კავშირში, მაგრამ მას დიდი წარმატება არ მოჰყოლია და ინდოეთში კი ჩაფლავდა. ისინი ელოდებოდნენ სიმღერებს, ცეკვებს და რომანტიკას კაპურიდან ... მაგრამ მოგვიანებით, რეჟისორის გარდაცვალების შემდეგ, ფილმი "ჩემი სახელია -კლოუნი", კრიტიკოსებმა ძალიან დააფასეს. რაჯ კაპურმამ - ბოლივუდის მამამ და დამფუძნებელმა, სამშობლოში მიიღო ყველა ჯილდო, რაც კი არსებობდა.

მისი დაჯილდოება გრძელდება მისი სიკვდილის შემდეგაც. დიდი მსახიობი და რეჟისორი გარდაიცვალა 1988 წელს, ხანგრძლივი ავადმყოფობის შემდეგ. ამბობენ, რომ სიკვდილის წინ, კაპური თავის სახლში განიხილავდა მოსკოვში ვიზიტის ქრონიკას. მოსკოვისას, სადაც ყველა კინოთეატრში იმისი ნდური ფილმები გადიოდა.

"რაჯ კაპურ ფილმის" პროდიუსერი გვარწმუნებს, რომ საბჭოთა მაყურებელს დღესაც აფასებენ სტუდიაში. 2014 წელს, მოსკოვში, რაჯ კაპურის საღამოზე, რუსეთში ინდოეთის საელჩოს კულტურული და საინფორმაციო მრჩეველმა ბატონმა რახულ შრივასტავამ თქვა, რომ რაჯ კაპური შესაძლოა მომავალ ცხოვრებაში რუსი დაიბადოს.