ადამიანებმა იცოდნენ, რომ ღმერთები, რომლებსაც ისინი თაყვანს სცემდნენ, ვერ დაიხსნიდნენ მათ ხიფათისაგან და განსაცდელისგან. ამიტომ იყო, რომ ისინი მათგან ამას არც არასოდეს ითხოვდნენ. მითებში ჩვენ ვხვდებით არა ცხოვრების უმოწყალობასა და უსამართლობაზე ჩივილს და წუწუნს, არამედ გმირული შეგუების განწყობას (მათ იცოდნენ, რომ სიცოცხლე - ეს გამუდმებული ომია). კაცობრიობა შექმნილია ფათერაკებისთვის, მაგრამ სიმამაცე, თავგადასავალი და ყოფიერების საოცრებანი მადლიერებით განმსჭვალვის მიზეზი გახლავთ. ჩვენ უნდა დავტკბეთ ამ ყველაფრით მანამ, სანამ სიცოცხლის შესაძლებლობა გაგვაჩნია. ღმერთების ჩვენდამი უდიდეს ძღვენს წარმოადგენს სამყაროს ისეთად დანახვის მზაობა, როგორიც ის სინამდვილეშია და ისეთი დიდების მოხვეჭის შესაძლებლობა, რომელიც ერთადერთია, რომელსაც შეუძლია გადაურჩეს სიკვდილს!.."

ჰილდა ელის დევიდსონი. ინგლისელი აკადემიკოსი და მწერალი. გერმანული და კელტური წარმართობის საკითხებზე".

კრებულები:

1. ქართველური ტომები

2. ქართული სახელმწიფოები

3. იბერო-კავკასიური პროტოცივილიზაციები

4. ქართული მითოლოგია

5. საქართველო

6. ნაციზმი

7. ჰიტლერი

8. მეცნიერება

9. რელიგია

10. პარანორმალი

ავტორი: თორნიკე ფხალაძე