მეოტები იყვნენ იბერო-კავკასიური ტომები, კერძოდ უმეტესად ადიღეური მოდგმის. ისინი მოიხსენიებიან ძვ.წ. ათასწლეულის ანტიკურ ავტორებთან, ბოსფორის სამეფოს წერილობით წყაროებში, როგორც ძველი ტომების კრებსითი სახელი, რომლებიც ცხოვრობდნენ აზოვის ზღვის აღმოსავლეთ და სამხრეთ-აღმოსავლეთ ტერიტორიებზე, აგრეთვე ყუბანის შუაწელზე. ბერძენი ისტორიკოსი და გეოგრაფი სტრაბონი (ძვ.წ. 64-ახ.წ. 24 წწ.) წერს, რომ ტომობრივ გაერთიანებაში - მეოტებში შედიოდნენ შემდეგი ცალკეული ტომები: სინდები, დანდარები, დოსხები, თორეტები (ტორეტები), კერკეტები, ფსესები, ფატეები, ასპურგიანები და სხვ. ამ ტომებიდან დანდარები ირანულენოვანს მიეკუთვნებოდნენ. მეოტთა ტომები იყვნენ მეომარი, მძლავრი ხალხი. ძვ.წ. IV-III საუკუნეებში ბოსფორის სახელმწიფოს შემადგენლობაში შევიდნენ.

კრებულები:

1. ქართველური ტომები

2. ქართული სახელმწიფოები

3. იბერო-კავკასიური პროტოცივლიზაციები

4. ქართული მითოლოგია

5. საქართველო

6. ნაციზმი

7. ჰიტლერი

8. მეცნიერება

9. რელიგია

10. პარანორმალი

ავტორი: თორნიკე ფხალაძე