*ხელდასმა და ეკლესიის კურთხევა უნდა ჩატარდეს გიორგი მთაწმინდელის განწესების მიხედვით;

გიორგი მთაწმინდელი

*ძეგლისწერა კრძალავს ხელდასმას ქრთამით, ძღვენით; საეკლესიო ქონება, საჭურჭლე მხოლოდ დანიშნულებისამებრ უნდა იხმარებოდეს;

*ქორწინება, ნათლობა, მონაზვნად განწესება უნდა ხდებოდეს ეკლესიის მიერ განსაზღვრული წესით. გვირგვინის კურთხევა მხოლოდ ეკლესიაში უნდა შესრულდეს. ძეგლისწერა ორ ქორწინებაზე მეტს არ აღიარებს; დაქორწინებისას ქალი არანაკლებ თორმეტი წლისა უნდა იყოს;

*კათალიკოსთაგან და ეპისკოპოსთაგან უნდა შეირჩნენ ისეთები, რომლებიც გათვითცნობიერებულები არიან საქრისტიანო წესებში, უანგაროდ ემსახურებიან ეკლესიის საქმეს;

*მოძღვართა სიმრავლე მონასტერში განხეთქილების მიზეზს შემოიღებს, ამიტომ მათი რიცხვი უნდა განისაზღვროს: დიდ მონასტერში დასაშვებია ორი მოძღვარი, ხოლო პატარაში — ერთიც საკმარისია;

*იკრძალება ეკლესიაში ერისკაცთა მიერ სამოქალაქო და სასოფლო სამსახური; განმარტებულია ვის მიერ, სად და როგორ უნდა სრულდებოდეს ცოცხალთა და მიცვალებულთა ლოცვა;

*ძეგლისწერის მიხედვით, სომეხნი სარწმუნოებით მწვალებლები არიან და თუ სომეხი მართლმადიდებლობას აღიარებს, მართლმადიდებელმა ეკლესიამ ის ისეთი წესით უნდა მიიღოს, როგორი წესითაც წარმართს იღებს;

*იკრძალება მართლმადიდებლისა და წარმართის შეუღლება;

*აკრძალულია წარმომადგენლობითი ქორწინება

*ძეგლისწერა ეხება სოდომურ დანაშაულს, ე.ი. არაბუნებივ სქესობრივ კავშირს, მამათმავლობას, ლესბოსელობას.

*დასახელებულია ცოდვები: მტრობა, შური, კაცისკვლა, მრუშობა, კერპთმსახურება, ცრუ-ფიცი.

რუსი ურბნისის კრებაზე მიღებული დადგენილებები მართლაც უმნიშვნელოვანესი აღმოჩნდა ერის სულიერი განვითარებისათვის.

რეფორმებს კი ეკლესია ნამდვილად საჭიროებდა, რადგან სამღვდელო პირები, თავიანთი არასათანადო ქმედებებით, საკუთარ ანაფორას შეურაცხჰყოფდნენ. მათ დააგროვეს უდიდესი ქონება და ეკლესია კორუფციის წყაროდ აქციეს.

სწორედ ამიტომ უდიდესმა მეფემ, დავით მეოთხე აღმაშენებელმა ასეთ მღვდლებს სასტიკი განაჩენი გამოუტანა და მათ ქუსლები დაააჭრა!

ეს იყო ერთგვარი მინიშნება იმისა, რომ რომ ანაფორა ვერ დაიცავს ვერცერთ ადამიანს თუ იგი უღირსად მოიქცევა.