სანამ ჩვენი მშობლები ცოცხლები არიან, ჩვენ ბავშვები ვართ! მათი დაკარგვა მთელი ცხოვრების დარტყმას წარმოადგენს და მნიშვნელობა არ აქვს, თუ რამდენი წლის ხართ.

კვლევა ამტკიცებს, რომ მშობლების გარდაცვალებით გამოწვეული დარდი ფაქტიურად ჩვენი ტვინის მუშაობს ცვლილს და ხანგრძლივი ფიზიკური შედეგები აქვს.

ტვინში ტკივილისა და დარდის გრძნობაზე წინა, წინა ტვინის და ნათხემის ნაწილია პასუხისმგებელი. ასევე ეს ნაწილები ჩვენს აღქმაზე, ძილსა და მადაზე არიან პასუხისმგებელნი.

ამით აიხსნება, თუ ღრმა დარდის ან დეპრესიის დროს ძილის და მადის დარღვევა რატომ ხდება.

ადრეულ ასაკში მშობლების დაკარგვა - მოულოდნელი დარდია, რომელმაც შეიძლება ბრაზი და დეპრესია გამოიწვიოს.

დრო, რომ მშობლების დაკარგვისთვის მოემზადოთ, როცა დედა ან მამა ავად არის - დარდთან ადვილად გამკლავებაში გეხმარებათ.

მშობლების დაკარგვა ხანგრძლივი ემოციური და ფსიქიკური პრობლემების რისკს ზრდის, მათ შორის არის დეპრესია, შფოთვა და ტოქსიკომანია.

ბავშვობაში მშობლების დაკარგვა ამ შანსებს მხოლოდ ზრდის. დაახლოებით 20-დან ერთი ბავშვი 15 წლამდე ასაკში ერთ ან ორივე მშობელს კარგავს.

როცა საქმე რომელიმე მშობლების სიკვდილს ეხება, არ არსებობს ისეთი რაღაც, როგორიცაა ამას „გადაიტან“.

მიუხედავად იმისა, თუ როგორი ურთიერთობა გქონდათ მშობლებთან და როგორი მშობლები იყვნენ. ეს ღრმა ტრავმაა, რომელიც თქვენ სამუდამოდ გცვლით - ემოციურად, ფიზიკურად და გონებრივად - მთელი ცხოვრების მანძილზე.

დააფასეთ მშობლები, გიყვარდეთ ისინი, სანამ ისინი ცოცხლები არიან!

ასევე დაგაინტერესებთ:

14 ცნობილი მამა, რომლებმაც ინტერნეტი დაიპყრეს

მეცნიერებმა დაამტკიცეს: ლოცვას ნამდვილად ყველა დაავადების განკურნების ძალა აქვს

თქვენ ადამიანი მხოლოდ ნაწილობრივ ხართ, ამბობენ მეცნიერები

მეცნიერების დასკვნა: მარტოხელა ქალები უფრო დიდხანს ცხოვრობენ

როგორც იქნა მედიცინამ ეს აღიარა: დაავადების განკურნება მედიკამენტის გარეშე შესაძლებელია!

რატომ გვესიზმრება გარდაცვლილები

უნიკალური ექსპერიმენტი აშშ-ში: მოხუცთა თავშესაფრის და საბავშვო ბაღის გაერთიანება