უბრალოდ მიდიოდა. ქალაქის შუაგულში, ხმაურში, მანქანებში გახვეული ქუჩის კიდეზე, იმ უსასრულო, ნაცნობ და უკვე თითქმის რუტინად ქცეულ ყოფით ფიქრებში ჩაძირული. ყურადღება აქა-იქ იცვლებოდა სადღაც შეძახილი, სადღაც უცნობი დიალოგის ნამტვრევი, მანქანის სიგნალი, ვიღაცის სიცილი, ვიღაცის დაძაბული ტონი. ყველაფერი ჩვეულებრივი იყო, როგორც ყოველთვის.
და რაღაც მოხდა, უცებ რაღაცნაირად...
თოტმა (სიბრძნისა და მეცნიერების ძველეგვიპტური ღვთაება), რომელსაც ბერძნები ჰერმეს ტრისმეგიცტოსს ეძახდნენ, გადმოცემით, მსოფლიო წარღვნამდე, 42 წიგნი დაწერა, ცოდნის ყველა დარგის მიმართულებით (მედიცინა, ქიმია, იურისპრუდენცია, ასტრონომია, მუსიკა, რიტორიკა, მაგია, ფილოსოფია, გეოგრაფია, მათემატიკა (განსაკუთრებით გეომეტრია...
(ჩემი აზრით, ჩემსს, ამ ლექსს, ყველაზე მეტად, კადრი სერიალიდან "ზღვარი'' შეესაბამება.)
თავს უფლებას მივცემ და ჩემს ერთ-ერთ ლექსს შემოგთავაზებთ.
მინდა ბავშვი ვიყო...
მინდა, ლაღი ვიყო,
ისევ, ბავშვი ვიყო...
ქარსაც გავატანო
ყველა მოგონება...
მინდა ვკისკისებდე,
ისევ, ვხალისობდე...
და იმედი მქონდეს,
მე, ყველაზე მეტად...
ავუჯანყდე ყველას... |
|
