ზუსტად ვიცი, რომ ჩემი შვილები ჩემი სუნთქვაა, ჩემი გული, ჩემი გონება, ჩემი სისხლი და ჩემი სხეულის ნაწილია. როდესაც დამირეკეს და მითხრეს, თქვენს სახლში შემთხვევა მოხდა და ბავშვები რეანიმაციაში გადაგვყავსო, სუნთქვა შემეკრა, გული გამიჩერდა, გონება დამეხშო, სისხლი გამეყინა და სხეული ისე მომედუნა, თითქოს არსებობა შევწყვი...
2018, 12 დეკემბერი, 15:03
ნია ვაშაკიძე, 37 წლის, თბილისი
ყველაფერი იმით დაიწყო, რომ 21 წლის ასაკში ოჯახის შექმნა გადავწყვიტე და მეორედ გავთხოვდი. ძალიან ბევრი ადამიანი, როგორც აღმოჩნდა, ჩემი კეთილისმოსურნეები ჩემ გარშემო, მეუბნებოდა, რომ არ იყო ეს ადამიანი ის, ვინც მე მეგონა, მაგრამ როცა გიყვარს, მსგავს რჩევ...
ვერა ლამბრიანოვა, 96 წლის, თბილისი
როცა მეკითხებიან, ვინ ვარ მე, ვპასუხობ - მე ვარ მფრინავი.
პატარა რომ ვიყავი, გორში ვცხოვრობდით. მახსოვს, როცა გუგუნს გავიგებდი, გავვარდებოდი გარეთ და ცაში ვეძებდი თვითმფრინავს. უნდა გენახათ, რას ვგრძნობდი, როცა დავინახავდი. სულ ვფიქრობდი, ნეტა მეც თუ შევძლებდი ფრენას? საქვეყნოდ ვერავის ვეუბნე... |
|
