როდესაც იყურები უფსკრულში უნდა იცოდე, რომ უფსკრულიც შემოგყურებს შენ.

მე ვცხოვრობ, მე ვფიქრობ: მე ისევ ვცხოვორებ, როგორც ჩანს ფიქრი კვლავ მომიწევს.

სიზარმაცე ფსიქოლოგიის მშობელია.

მაინც მაჯობე, ნაზარეველო!“ (ნიცშეს უკანასკნელი სიტყვები)

დღის საუკეთესო დასაწყისია, გაღვიძებისთანავე იფიქრო იმაზე, შეიძლება თუ არა დღეს ერთ ადამიანს მაინც მიანიჭო სიხარული.

ვინ უფრო სძულს ქალს? ის ვინც მეტად იზიდავს, მაგრამ არ არის საკმარისად ძლიერი რომ მიიტაცოს.

ცხოვრება ტანჯვაა. გადარჩენის გზა კი მდგომარეობა იმაში, რომ ვიპოვოთ აზრი ამ ტანჯვაში.

ასე მგონია, რომ თუ ვინმე ჩემს წიგნს ხელში აიღებს, ის ამით საკუთარ თავს განსაკუთრებული პატივის ღირსად გახდის.

პატარა შურუსძიების წყურვილით აღზნებულ ქალს შეუძლია თვით ბედისწერასაც მოატეხოს ფეხი. ქალი ბევრად უფრო ბოროტია, ვიდრე მამაკაცი, ამავე დროს უფრო ჭკვიანიც.

რაც ჩვენ არ გვკლავს, ის გვაძლიერებს.