პეტრე კოლხმა შემდეგი სახის პოსტი დადო სოციალურ ქსელში.

“დილის შვიდი საათი იქნებოდა, დარეკა-სახლთან ვდგავარო...
არ მიკითხავს, რატომ იდგა...
არც ის მიფიქრია,
რომ ცუდად იყო და
დახმარება სჭირდებოდა...
კიბეებზე ნახევრად დახუჭული
თვალებით ჩავირბინე...
ქარი იყო,
ნაწვიმარი და ძირს ჩამოყრილი
ფოთლები...
არაფერი, ისე ამოგიარეო...
მართლა არაფერი უთქვამს, ისე წავიდა...
P.S. როგორ შეიძლება ეს არაფერი იყოს...
ღმერთო, მადლობა ამ ყველაფრისთვის...“