მართალია უკვე საქართველოშიც დაიწყო განსხვავებული სახის ქორწილების ჩატარება, მაგრამ იმას რასაც ფოტოკოლაჟის სახით წარმოგიდგენთ ვფიქრობ კიდევ ათწლეულების მანძილზე ვერ ნახავთ საქართველოში.

ქორწილი ნებისმიერი წყვილისათვის ნორმალურ საზოგადოებაში განსაკუთრებული დღეა (საუბარი არა მაქვს ძალით, მდიდარი ძღვენის ასაკში 13-14 წლის ასაკში ძალით გათხოვებულ გოგონებზე) და ეს დღე განსაკუთრებული პომპეზურობით აღინიშნება ყველგან.

როცა წყვილი სიყვარულით ქორწინდება, ქორწილი ორმაგად პოზიტიურია, რადგან ხშირად ნეფე-პატარძალი სასიამოვნო წარმოდგენას აწყობს ცეკვის ან სიმღერის ერთობლივად შესრულების სახით.

მართალია არც მე ვარ საპენსიო ასაკის, მაგრამ ჩემს ახალგაზრდობაში ნეფე მუდამ კლასიკურად იყო ქორწილში გამოწყობილი, ახლა კი უწინდებო, სპორტულ ფეხსაცმელში გამოწყობილი ნეფეები შარვალ-კოსტუმში, ჰალსტუხით ან ბაფთით იწონებს თავს.

ბოლო ქორწილი, სადაც ვიყავი დაპატიჟებული დამამახსოვრდა ნებე-პატარძლის მეგობრების მიერ დადგმული საოცარი შოუთი, სადაც ცეკვა, სიმღერას ენაცვლებოდა, თამადის მიერ გამოყოფილ შუალედში ლი ლექსების თქმაში ეჯიბრებოდნენ ერთმანეთს.

არ მიყვარს ქორწილებში ბოლომდე დარჩენა პრინციპულად, რადგან ხშირად ძალიან ბევრს სიმთვრალის ღრმა სტადიაში ახსენდები და ცდილობს გულიანად გადაგკოცნოს, თან მაშინ როცა მთელი მირთმეული "მენიუ" მკერდზე აქვთ "გადმოფენილი".

იქნებ მკითველმა წარსულში ჩარჩენილი და ბნელი დამიძახოს, მაგრამ მირჩევნია ასეთად ვჩანდე, ვიდრე ჩემს მიერ წარმოდგენილი ქორწილების პერსონაებს ვხედავდე საქართველოში.

ყველაფერს აქვს ზღვარი, ნაღდად არაა სასიამოვნო სანახავი "ფაკირი" წყვილის მაზოხისტური ამტანობით გამოხატული სურათის რეალობაში ნახვა.