ადამიანი ძილში შფოთდება, მისი ცნობიერება უფრო და უფრო ღრმად იძინებს და უცებ მკვეთრად კანკალებს და იღვიძებს. ზოგჯერ ის ერთდროულად ოცნებობს, რომ მიდის და ფეხი სადმე ჩაუვარდება, ან რომ ის დიდი სიმაღლიდან დაეცემა. ნაცნობი გრძნობაა, არა?

მიოკლონუსი - რა არის ეს? ფიზიოლოგიაში სახიფათო სიტყვას "მიოკლონი" კუნთის უნებლიე და მოკლევადიან შეკუმშვას უწოდებენ. ყოველდღიურ მეტყველებაში ამ ფენომენს ვაწყდებით. მიოკლონუსი გვხვდება როგორც გამოღვიძების მდგომარეობაში - მაგალითად, თუ ადამიანი შეშინებულია მკვეთრი ხმით, ასევე ძილის დროს. თავისთავად, მიოკლონუსი არ არის დაავადება. ეს მხოლოდ სიმპტომია. ექიმები განსაზღვრავენ მიოკლონის გამოვლინებებს, რომლებიც გამოწვეულია ეპილეფსიით, პარკინსონის ან ალცჰეიმერის დაავადებით, ინსულტით, ტვინის სიმსივნეებით და ა.შ. მაგრამ შემთხვევათა აბსოლუტურ უმრავლესობაში ჩვენი ავადმყოფობის ნიშნები არ არის ეს ყველაფერი.

რატომ ვცახცახებთ სიზმარში. ყველაზე ხშირად, როდესაც საქმე მიოკლონს ეხება, სწორედ ღამის კანკალი ახსენდებათ. ეს გვხვდება როგორც ბავშვებში, ასევე მოზრდილებში. ზოგჯერ, ასეთი რამ ნამდვილ პრობლემად იქცევა, ვინაიდან ისინი არ აძლევენ ადამიანს ნორმალურად მოდუნების და დაძინების შესაძლებლობას.

რა არის ამ ყველაფრის მიზეზი? შუა საუკუნეებში ადამიანები ძილს "პატარა სიკვდილად" თვლიდნენ, რაც ერთგვარი "რეპეტიციაა" საბოლოო გადასვლისთვის სხვა სამყაროში. ამიტომ, ამ ცახცახს"ეშმაკის შეხებას" უწოდებდნენ. დღესდღეობით საკმაოდ ბევრი თეორია არსებობს ამ ქცევის წარმოშობის შესახებ. აქ არის რამდენიმე მათგანი. ძილის დროს, ჩვენი სხეული უმოძრაოა, მაგრამ ტვინი აგრძელებს მუშაობას ამავე დროს. ასე რომ, მას შემდეგ, რაც ტვინში ”სხეულთან კავშირი” დაიკარგა, ტვინი აყალიბებს საკუთარ ”სხეულის მოდელს”, რომელიც შეიძლება განსხვავდებოდეს რეალურიდან. ეს მოდელი ისეთ მდგომარეობაშია, რომელშიც ადამიანი აუცილებლად კარგავს წონასწორობას. ამიტომ, ჩვენ ვკანკალებთ და ვიღვიძებთ. სხვა თეორიაში ნათქვამია, რომ ასეთი ციმციმის საშუალებით ტვინი ხსნის დღის განმავლობაში დაგროვილ ფიზიკურ და ფსიქიკურ სტრესს. ასევე არსებობს ვერსია: მიოკლონუსი მემკვიდრეობაა იმ უძველესი დროებისა, როდესაც ჩვენი წინაპრები ხეებში იძინებდნენ. თუ გაიღვიძე და მთლიანად დაისვენე, მაშინ შეგიძლია დაეცე. ამიტომ, თავის ტვინს ეუბნება: ძალიან მაგრად არ დაიძინოთ, დაეცემით! მაგრამ ყველაზე გავრცელებული თეორია, რომელსაც ექსპერტების უმეტესობა იცავს, არის ის, რომ ტვინი ამ გზით ამოწმებს, ყველაფერი რიგზეა თუ არა. მძინარე ადამიანის კუნთები მოდუნებულია, გული იწყებს უფრო იშვიათად ცემას, სუნთქვა ნელდება და სხეულის ტემპერატურა თანდათან იკლებს. სიკვდილის ყველა ნიშანი არსებობს! ტვინი ამ ყველაფერში "ხედავს" საფრთხეს და ბრძანებს: "შფოთვა!" ნებისმიერ შემთხვევაში, ასეთი განცხდები, როგორც წესი, საკმაოდ ნორმალურია. ამასთან, თუ მიოკლონუსი გადაიქცა პრობლემად, რაც იწვევს უძილობას, მაშინ მაინც უნდა მიმართოთ ნევროლოგს.