1944 წლის 20 ივლისს ჰიტლერის ყოველდღიურ ბრიფინგზე ბომბი აფეთქდა. ეს იყო ჰიტლერის წინააღმდეგ სამხედრო შეთქმულთა ჯგუფის მიერ განხორციელებული მკვლელობის მცდელობებში უკანასკნელი. ამის შემდეგ მალევე, უკვე კანონიერი სამხედრო გეგმის გამოყენებით, რომელსაც ეწოდა "ვალკირია", გერმანიის საშინაო არმიის მაღალი რანგის ოფიცრები ცდილობდნენ ძალაუფლების ხელში ჩაგდებით გაეთავისუფლებინათ გერმანია კრიმინალური ნაცისტური რეჟიმისგან.

მაგრამ როგორც სხვა ყველა, ეს მცდელობაც ჩაიშალა. შედეგად, ჰიტლერის შტაბიდან მალევე გაიცა ბრძანებები "ვალკირიას" წინააღმდეგ. ზოგი

ერთ სამხედრო ოლქში, მაგალითად, საფრანგეთში, დაქვემდებარებული მეთაურები ანტინაცისტები იყვნენ და ისინი უყოყმანოდ ასრულებდნენ "ვალკირიას" ბრძანებებს. ადგილობრივი გესტაპო და SS შეიკრიბნენ და "ვალკირიას" მონაწილეები დააკავეს. მაგრამ სხვა სამხედრო რაიონებში, ამბები იმის შესახებ, რომ ჰიტლერი გადაურჩა მკვლელობის მცდელობას, საკმარისი საფუძველი იყო "ვალკირიას" უგულებელყოფისა და ჰიტლერის შტაბის ბრძანებების შესრულებისათვის. ასე რომ, გერმანიების ერთადერთი აჯანყება ნაცისტური რეჟიმის წინააღმდეგ ჩაიშალა.

1944 წლის 20 ივლისის ღამეს ჰიტლერის დიქტატურის წინააღმდეგ აჯანყებული პირველი პირები გაასამართლეს სასამა

რთლო განხილვის გარეშე. პირველი ადამიანი, ვინც ნაცისტური რეჟიმის მანკიერი მხარეებისთვის სამაგიეროს გადახდა მოინდომა, იყო ადამიანი, რომელმაც 1942 წლის დასაწყისიდან გააგრძელა გადატრიალების გეგმა "ვალკირია". ეს ადამიანი იყო გენერალი ფრიდრიხ ოლბრიხტი. ათასობით სხვა შეთქმული და მათი თანამებრძოლებიც მიჰყვნენ ამ გეგმას და სისხლიანი ანგარიშსწორებით იქნენ ლიკვიდირებულნი.

ვინ იყვნენ შეთქმულების უკან მდგომი ადამიანები? ეს მართლაც მხოლოდ "კრიმინალურად სულელი ოფიცრების პატარა დაჯგუფებაა
", როგორც ჰიტლერი ამტკიცებდა? და მართლა იყო თუ არა კლაუს გრაფ შტაუფენბერგი - ჰიტლერის მიერ დასახელებული ერთადერთი ადამიანი - ამის მამოძრავებელი ძალა?