"ვიღაცეები რომ წერენ თბილისის თავზე დროშა აფრიალდაო...

დროშა მაშინ აფრიალდა, როცა 2003 წლის 23 ნოემბერს ივანოვმა ჩამოგაკითხათ

დროშა მაშინ აფრიალდა როცა გლდანის ეკლესია "გრუზოვიკებით" შეანგრიეთ და ხალხი დაარბიეთ

დროშა მაშინ აფრიალდა როცა უდანაშაულო ბიჭი ბუტა რობაქიძე ქუჩაში დახვრიტეთ

დროშა მაშინ აფრიალდა როცა საქართველოს პრემიერი, მოკალით და მერე ტელევიზორის ყუთით, სხვაგან მიიტანეთ, მეორე მსხვერპლთან ერთად

დროშა მაშინ აფრიალდა, როცა სანდრო გირგვიანი აწამეთ, მოკალით და ხევში გადააგდეთ მერე დედამისი გაწირეთ და მოკალით

დროშა მაშინ აფრიალდა შვილიშვილებთან მიმავალი გურამ შარაძე ქუჩაში რომ ჩაცხრილეთ და მერე სხვას დააბრალეთ მისი მკვლელობა

დროშა მაშინ აფრიალდა, როცა ციხე გამოტენეთ, ციხეში აწამებდით, ციხეში კლავდით

დროშა მაშინ აფრიალდა როცა ჩაშვების ინსტიტუტი, დასმენა(მეთოდები ხომ არ გეცნობათ), დაამკვიდრეთ საქართველოში და ხალხს ერთმანეთის მიმართ ზიზღი ჩაუნერგეთ

დროშა მაშინ აფრიალდა როცა რუსეთს სტატეგიული ობიექტები ჩააბარეთ, ჩამოთვლა შორს წაგვიყვანს

დროშა მაშინ აფრიალდა როცა 2008 წლის აგვისტოს ომში დამარცხდით, გაწირეთ მებრძოლები, იქ მცხოვრები ხალხი, სამაჩაბლო და კოდორის ხეობა ხონჩით მიართვით რუსეთს და მერე რუსთაველზე " დიადი გამარჯვება" იზეიმეთ და თან ამ მირთმეულ საჩუქარს " სულ რაღაც 160 ქვის გროვა" უწოდეთ

დროშა ძიაძია წიმურს და მის ოჯახს დიდი ხნის აფრიალებული ქონდა და აქვს, სიმბლოც მათი ზუსტად წითელი ფერისააა

დროშა აფრიალებულებო, თქვენ უკვე დიდი ხანია თქვენის აზროვნებით და ნაცკერპთაყვანისმცემლობით უკვე სსრკში ბრძანდებით და ის დროა ჰიმნად " სოიუზ ნერუშიმიი" იმღეროთ-წერს სოციალურ ქსელში ნინო გელაშვილი