წამოუბერა ზღვაურმა,
ღრუბელი სევდას ცრის,
მემუდარები - გამიშვი!
მე თავს ვიმართლებ - წვიმს!
ხელით გისწორებ სათუთად
ყელს მარგალიტის მძივს,
ისევ ჩურჩულებ, წავალ, რა!
გარეთ გახედებ - წვიმს!
ცალ თვალს ზეცისკენ ვაპარებ,
ღრუბელს ვუღერებ მჯიღს,
- არ გადაიღო, იცოდე,
მეფე ვარ, სანამ წვიმს!
===
... სიყვარული იტყვიან-
უყვარდაო, ბატ...
========
როს წაიკითხავს ლექსებს, შენი დიდებით სავსეს,
შთამომავალი მატყუარა პოეტს მიწოდებს,
თუმც ეს სტრიქონი წარწერას ჰგავს საფლავის ქვაზე
და ღირსეულად ვერ გიმღერის, ღმერთმა იცოდეს.
მართლაც რომ ლექსი, შენი ღირსი, დამაწერინა,
შენს სადიდებლად რომ მივუშვა რითმის სადავე,
შთამომავლობის მზერა, ვიცი, ალმაცერია,
იტყვიან: "ტყუის, ასე მხოლ...
2020, 20 ოქტომბერი, 14:52
მანძილი შენამდე დიდია
მანძილი შენამდე დიდია,
ჩემიდან შენამდე - არც ისე,
ამინდი საგრძნობლად მშვიდია,
მანცვიფრებ...
ჯერ კიდევ ყვავიან ატმები,
ქარია - მომიტანს რამე ჭორს,
მე ვამბობ, არ მომენატრები,
შენ სდუმხარ, იღიმი საეჭვოდ,
ვარსკვლავნი აენთნენ,
რომ ვხედავ, შორი-შორს საკმაოდ,
მე ახლა გი...
ზამთარია
ზამთარია, სიცივეა,
შემოდგომა მიდის,
მეშინია სიცივისა,
ზამთარი რომ მოდის.
შარშან უფრო საშინელი,
ცივი ქარი ქროდა,
მაგრამ მაშინ ჩემთან იყავ,
სულ არ მეშინოდა.
ნუთუ მართლა შეგეშინდა
ზამთრის სიცივისა,
მაშინ რატომ მიმატოვე,
ვის მივმართო, ვისა?!
ვინ გაგითბო, ვინ გაგითბო
გაყინული გული,
ან მე რად მაქვს, ჩემო კარგო,
ასე ცივი ... |
|
