ოქროსყანელი ვარ მენახშირე, ვირით თბილისში სვლა დავახშირე, ჩემს შეძახილებს ისმენს გზა ხშირი: აბა, ნახშირი! კაი ნახშირი! მეც ავიკიდე, ვირსაც ავკიდე, ცოტაღა დამრჩა, ბევრი გავყიდე, როს აივნიდან ქალი თმახშირი, ნაზად მეძახის: რა ღირს ნახშირი? ვუთხარ: აიღე, რაც კი დიდია, სუყველა შენთვის მომიყიდია, გინდ ის აიღე, ვირს რომ ჰკიდია, გინდ ის აიღე, მე რო...
|
|