არაბეთს იყო მეფე და როსტომა ერქვა სახელი - კაი მუტრუკი კაძახი, კაის და გლახის მნახველი, თლა სასტაულად ომობდა, არ ყავდა კაცი ბადალი, ყველაი იმას აქებდა, ჭკუიანიც და აბდალიც. არ ყავდა ბიჭი როსტომას, ყავდა თლათ ერთი ციცაი - აბჟღიალებდა ყოლისფერს, მეტოქე იყო მზისაი, ვინცხამ შეხედა გააბდლდა, გუუტყეშელდა თვალები, გუუთხუარი დატია მთელი სამეფოს ქალები... სახელად ერქვა თინ...
2020, 17 თებერვალი, 17:30
დასაწყისი "ვეფხისტყაოსანი" გურულად
"აი რომ ესმათ ვეზირებს, წაატლიკინეს ენები - როსტომა, გენიოსი ხარ, მარა არც ჩვენ ვართ შტერები - დუუშვათ ვარდი ქი გახმა, სხვაი თუ არ გვაქ რას ვიზამთ? ისთევლე იმას ვიკმარებთ, თავს ვერ მევიკლავთ მაგიზა! რა ვუყოთ მერე, ქალია, მაგიც ხომ ღმერთმა დაბადა, იცის მეფობა ბაღანამ, გენში აქ მამა- პაპადან, მაგფერ ანგელოზს ნამდვილათ...
2020, 17 თებერვალი, 17:36
დედაზე მე ისეთი რა უნდა ვთქვა, მაგრამ ჩემი მოსაყოლი მაინც უნდა მოვყვე. შარშან, გვიან შემოდგომაზე, ნოემბერში, ჩემს სოფელში ჩავედი. დამხვდა საცოდავი დედაჩემი თითებდამჭკნარი, მაჯებდაწვრილებული. მაინც მიღიმოდა და მეუბნებოდა: ხან ვწევარ, შვილო, ხან, აი, ასე დავრაცრაცებო.
ვიყავი ერთ ღამეს და ერთ დღეს, თითქოს ეზო-ყორის მ...
2020, 29 თებერვალი, 18:03
|
|
