პროზა იმ ბარბარობას მე, შენ და სხვები ერთად მივუყვებოდით ტაძრის გზას 2017, 16 დეკემბერი, 11:44 იმ ბარბარობას მე, შენ და სხვები ერთად მივუყვებოდით ტაძრის გზას, სულში დეკემბრის სუსხს ვერაფრით ვერ შემოეღწია, რადგან გული ხარობდა, თან ბებოს გამომცხვარი ლობიანები მომქონდა და ამით ვდიდგულობდი. მე ის ბარბარობა რაღაცნაირად ჩამყვა გულსა და გონებაში... .....მაშინ ჩემი ცრემლები კი არ დაინახე, უფრო იგრძენი... გავვოგნდი და მიზეზი არ მითქვამს... ახლა მინდა გაგიმხილო, გიკვირს, რატომ მოვისურვე? მეც გამკვირვებია ჩემი ამნაირობა... დ ღ ე ს ხ ო მ ბ ა რ ბ ა რ ო ბ ა ა ! მაშინ ის წარმოვიდგინე, რაც ახლა უკვე რეალობაა... გახსოვს? მე ( გულმავიწყი ვარ ) მხოლოდ ახლა გამახსენდა, შენ რომ იგივე წარმოიდგინე უფრო ადრე და ვერც შენ შეიკავე ცრემლები... 'ყველას ყვეალფერი გვავიწყდება', ეგ არაფერი, მთავარია, სუნთქვა არ დაგვავიწყდეს... ი ს უ ნ თ ქ ე ... და კიდევ, ნუ იქნები უსიყვარულო... აბა, რა ვიცი, ნეტავ მართლა დაგბედებოდი... გილოცავ ბარბარობას! ბარბარობას გილოცავ!  '' ღმერთი უფალი და გამოგვიჩნდა ჩვენ, კურთხეულ არს მომავალი სახელითა უფლისათა ! '' 172 2-ს მოსწონს
|
  |
Intermedia.ge © 2011-2024 წელი
საავტორო უფლებები დაცულია
 |
