ჰიპნოზი-ეს ზებუნებრივი ნიჭი არ არის. ყველას შეუძლია მისი გაკეთება, თუმცა ამისთვის გარკვეული მეთოდების შესწავლაა საჭირო. სხვა ადამიანის დაჰიპნოზებამ მაინცდამაინც არ დამაინტერესა, ამიტომ თვითჰიპნოზი შევისწავლე სრულფასოვნად. ახლა კი მინდა ჩემი ცოდნა გაგიზიაროთ.

თვითჰიპნოზი, იგივე აუტოტრენინგი საშუალებას გაძლევთ:

1.გაიძლიეროთ თავდაუნჯების უნარი და მოიწესრიგოთ ყურადღება.

2.ისწავლოთ სრულფასოვანი და ღრმა დასვენება.

3.გაიუმჯობესოთ ძილი.

4.უფრო ოპერატიულად და ეფექტურად განეწყოთ ყოველგვარი ქმედებებისთვის და მიაღწიოთ ფიზიკურ და ფსიქიურ ძალათა მაქსიმალურ მობილიზაციას საჭირო მომენტებში და საჭირო მიმართულებით.

5.უფრო მოძრავი გახადოთ საკუთარი ფსიქიკა.

6.გაიწონასწოროთ თქვენთვის ნიშანდობლივ უარყოფით ემოციათა სიჭარბე, რაშიც არ უნდა მჟღავნდებოდეს იგი.

7.ფსიქიკური გზით გაიწონასწოროთ თქვენი ორგანიზმის "პერიფერია": კუნთების ტონუსი, გულ-სისხლძარღვებისა და სხვა შინაგანი ორგანოების მოქმედება და შეიძინოთ დამატებითი დამცველი ყველა არახელსაყრელი გარე თუ შიდა ზემოქმედებისგან.

პირველ ხანებში რაც მეტი ინება, მით უკეთესი. მინიმუმი-დღეში ერთხელ. ერთი ვარჯიშის ხანგრძლივობა 10-დან 30წთ-მდე. ჩვევების დახვეწის კვალობაზე ვარჯიშების დრო შეიძლება შემცირდეს.

საამისო ადგილის გამოძებნა საერთოდ არ არის ძნელი. ყველაფერს, რა თქმა უნდა, გამოცალკევებული ადგილი სჯობს. მაგრამ თუ იგი არ მოიძებნება, შეიძლება ყოველგვარ გარემოში შევაჩვიოთ თავი ვარჯიშს. ეს უფრო ძნელია, მაგრამ უფრო შედეგიანიც, ვინაიდან პრაქტიკული რჩევები სკივრში გამოსაკეტად ხომ არ გვინდა.

პირველ რიგში, უნდა გაგაფრთხილოთ, რომ ეს რჩევები მაქსიმალურად განზოგადებულია, ამიტომ თვითჰიპნოზის სრულფასოვნად შესწავლას მხოლოდ იმ შემთხვევაში შეძლებთ, თუ თავდაუზოგავად ივარჯიშებთ. არასოდეს დაკმაყოფილდეთ მიღწეული შედეგით! ეცადეთ უფრო მეტი გააკეთოთ. აუტოტრენინგი ჩვენი ორგანიზმის საუკეთესო მეგობარია, თუმცა ბუტია მეგობარი. თუ ერთი კვირით მიატოვებთ, ის ორი კვირით გაქცევთ ზურგს, ამიტომ შემთხვევიდან შემთხვევამდე ვარჯიშს აზრი არ აქვს.

პოზები: პირველი მწოლიარე (უმჯობესია ზურგზე); მეორე- მეეტლეს პოზა: თავი ჩაქინდრულია და მუხლებს ებჯინება, ხელები ჩამოშვებულია, ხერხემალი მოდუნებული; მესამე-თავი უკანაა გადაწეული და რაიმეს ებჯინება, ხელები დაშვებულია, ფეხები თავისუფლად.

თავდაპირველად მოგიევთ მოადუნოთ მთელი სხეული, თუმცა როცა ამას ვაკეთებთ, რომელიმე კუნთი უფრო გვეძაბება ამიტომ საჭიროა "მოვუძახოთ" საკუთარ თავს. თუ ძილის ჭინ აკეთებს მიმართეთ საკუთარ თავს შემდეგნაირად: "ვმშვიდდები, ვგრძნობ სასიამოვნო სიმძიმეს, სხეული თანდათან მითბება." არასოდეს თქვათ შემდეგი სიტზვები: "არ ვღიზიანდები" ან რაიმე მსგავსი, რადგან "ვღიზიანდები" "არ"-ზე ბევრად ძლიერია. შემდეგ უკვე "მოუძახეთ" კუნთებს და მოადუნეთ ისინი. ეს შემდეგი მიმდევრობით უნდა გააკეთოთ: მარცხენა ფეხის თითები, ტერფი, წვივი, ბარძაყი, ბოლოს კი მთლიანად ფეხი. შემდეგ იგივე გაიმეორეთ მარჯვენაზეც (ცაციებმა გააკეთონ პირიქით). ამის მერე მენჯები, წელი და მუცელი, გულ-მკერდი, მხრები და ბეჭები. შემდეგ მარჯვენა ხელის თითები, მთევნები და მთლიანად ხელი. იგივეს ვიმეორებთ მარცხენაზეც (ცაციებმა გააკეთეთ პირიქით). ბოლოს კისერი და ხერხემალი, თავი და მიმიკური კუნთები. არასოდეს დაძაბოთ გონება და სხეული, არც წარბები შეკრათ, რადგან ჯერ ერთი თავი აგტკივდებათ საშინლად, მერეც მეორე- სასურველ შედეგს ვერასოდეს მიაღწევთ. თუ ხანგრძლივი ვარჯიშის შემდეგ შეამჩნევთ, რომ აუტოტრენინგის დაწყებისას რომელიმე კუნთი ან სხეულის ნაწილი გეძაბებათ (მე წარბებს ვჭმუხნი ძალიან), თავდაპირველად მისი "დაუნჯებით" დაიწყეთ.

მომდევნო ნაწილში ვისაუბრებთ მომჭერებსა და სუნთქვის ვარჯიშებზე.