იმერეთში ძველად ჰქონდათ მოწნული დიდი "ყუთები(ვით)", რომელიც თითქმის კიდობანს ჰგავდა და შიგ სხვადასხვა ნივთებს ინახავდნენ.

ერთ კაცს ძალზე უყვარდა სმა. შვილი გაწამებული ჰყავდა. ერთხელაც მამა სახლში დაბრუნდა (როგორც ყოველთვის ნასვამი იყო). ტახტზე მიწვა და დაეძინა. ხვრინავს ბოლო ხმაზე... "–შენ თუ ჭკუა არ გასწავლო..., –ფიქრობს შვილი.

ადგა და იმ "კიდობანში" ჩასვა. დააჯდა ზემოდან და ელოდება როდის გაიღვიძებს. და მართლაც, გაახილა კაცმა თვალები. სიბნელეა, ვერაფერს ხედავს. მიხვდა რომ სადღაც ზის. მთელი ძალით ურტყამს მუშტებს.

–ჰეი! სად ვარ?

–კუბოში!

–და შენ რომელი ხარ?

–მე ძველი მკვდარი ვარ!

–მართლა? ძველი მკვდარი თუ ხარ, ნაცნობები გეყოლება, მიდი, ერთი ლიტრა გააჩალიჩე რა სადმე...