ო, რა მწარე იყო პურის რიგში დგომა. ვინ მოთვლის რამდენჯერ ვმდგარვართ დაუსრულებელ რიგში, პურის ტალონებით ხელში და მაინც არ შეგვხვედრია პური. რამდენჯერ გაგვითბია ხელები “კერასინკასთან'', რამდენჯერ გვტკენია თვალები სანთლის ან ლამფის შუქზე კითხვით და წერით მხოლოდ იმიტომ, რომ შუქი ძალიან იშვიათად მოდიოდა და თუ მოდიოდა, ხმამაღალი შეძახილების, ტაშის, სტვენის და სხვა სახის აღნიშვნების შემდეგ, მალე (მაქს. 1 საათში) ისევ მიდიოდა. რამდენჯერ გვიტირია კასანდრას ყურებისას, რომელსაც ჩვენ გარდა ყველა უყურებდა, უყურებდა ერთად, ერთი ტელევიზორის წინ, იმიტომ, რომ მხოლოდ ამ ტელევიზორის პატრონს ჰქონდა “დვიჟოკი''. რამდენი მეგობრობის დღიური გაგვიკეთებია და შეგვივსია. ეს და კიდევ ბევრი “რამდენი'' რამ, რაც 90-ან წლებს გვახსენებს. და თუ ის ყველაფერი რაც შენ ახლა წაიკითხე მართლაც გგვრის ნოსტალგიას და თვალწინ გიდგება შენი ტკბილი ბავშვობა და ახალგაზრდობა, ეს ნიშნავს, რომ შენც ჩემსავით ბნელი, მაგრამ ძააალიან ტკბილი 90-ანების შვილი ხარ. ახალგაზრდა თაობას გაუკვირდება, თუკი ასეთი საშინელი იყო ეს პერიოდი, მაშ რატომ გვენატრება ის? ეს იმიტომ, რომ ბევრი ჩვენთაგანის ყველაზე კარგი წლები - ბავშვობისა და ახალგაზრდობისა, სწორედ ამ ეპოქას დაემთხვა.
ახლა კი, ჩართეთ ამ სიმღერებიდან რომელიმე და თვალი გადაავლეთ სურათებს, რომლებიც გამოგზაურებენ ტკბილ წლებში და 20-25 წლით უკან დაგაბრუნებენ.

1) ეს ნივთი ალბათ ყველამ იცანით, თუმცა მათთვის ვინც 90-ანებს არ მოსწრებია გეტყვით, რომ ეს არც მეტი არც ნაკლები - სარეცხის მანქანაა.2) და აი, ეს ჯადოსნური მოწყობილობა, რომელიც ზამთრის ცივ დღეებში გაყინულ ხელებს გვითბობდა - ჩვენი საყვარელი ნავთის ქურა, თუმცა “კერასინკა'' უკეთ ჟღერს.

3) ეს იყო 90-ანებს მოსწრებული ყველა მამაკაცის ოცნება - ე.გ “ნოლშესწი''.

4) აბა ვის ახსოვს ეს სუნამოები?

5) ქალბატონებო, არ თქვათ, რომ ასეთი კაბა-შარვალი არ გქონიათ.

6) ვის არ უყვარდა ეს საღეჭი რეზინა და კიდევ უფრო მეტად ტურბოს ნაკლეიკები?7) ეს გემრიელობა ყველაზე პოპულარული სასუსნავი გახლდათ, რა თქმა უნდა სიგუას ნამცხვრის შემდეგ, რომელიც შაქრისა და კარაქის გარეშე მზადდებოდა და რომელმაც თითქმის იხსნა ჩვენი ბავშვობა იმისგან, რომ არასოდეს გაგვესინჯა ნამცხვარი.

8) ესეც ჩვენი ლეგენდარული მაგნა, რომლის შეძენაც ნებისმიერ “ბუტკაში'' შეგეძლოთ.

9) ეს კი იმ დროს, ჩვენთვის იყო ჯაკუზიც, დუშ-კაბინაც, აბაზანაც და საერთოდაც ყველაფერი. დიახ! ეს ბანაობის (რომელიც ძირითადად კვირაში ერთხელ ხდებოდა) განუყოფელი ატრიბუტი - “ლახანკა'' გახლავთ.10) ნურც ამ საოცარ ნივთს დავუკარგავთ ზამთრის ცივ დღეებში გაწეულ ღვაწლს. ეს სათბურაა, ანუ ე.გ “გრელკა'' (ამასობაში ვაკვირდები და რამდენი ბარბარიზმი გამოვიყენე ამ სტატიაში თითებზე ვეღარ ვითვლი უკვე).