მიდიოდნენ. საღამო ჟამს სიარული უყვარდა ოჯახს: დედ-მამას და მათ ორ შვილს.

- ყველაფერი იყიდე?-იკითხა ქმარმა.

- მხოლოდ ფქვილი დამრჩა. - უპასუხა ცოლმა.

წავიდნენ იმ ადგილზე, რომელიც ქუჩასთან ძალიან ახლოს იყო.

- მომეცი რა ფული. - თხოვა ცოლმა.

- აჰა, ოღონდ მალე.

- ბავშვებო თქვენც წამოდით და კანფეტებს გიყიდით. - თქვა ცოლმა.

ბავშვები წაყვნენ. კაცი იქ დარჩა და დაელოდა. ამ დროს გაისმა მუხრუჭის ხმა და დადგა სისხლის უბეები...

***

- აი, ასე იყო ჩემო კარგებო. ამ ამბავმა მიბიძგა, რომ მამაო გავმხდარიყავი და უკვე 9 წელია სასულიერო პირი ვარ.

- ღმერთმა მოგცეს გაძლება.

- მადლობა.

- ის მკვლელი დაიჭირეს, მაგრამ ახლა სადაა?

- არ ვიცი. ამბობენ ციხიდან გამოუშვეს და მოკვდაო, ზოგი ამბობს მოკლესო. არ ვიცი. უამრავი ჭორი დადის. მინდა შეხვედრა, გულს მოვიფხანდი, მიუხედავად ჩემი წოდებისა.

მალე დაღამდა და შევიდნენ კელიაში.

გაგრძელება იქნება...