სამედიცინო მანიპულაციები, რომლებიც ადრე მისაღები იყო, დღეს წარმოუდგენელი და შოკისმომგვრელი არის. ძველად, მკურნალობის მეტად უცნაურ და საშიშ მეთოდებს იყენებდა, რომლებიც ავადმყოფებს არა თუ კურნავდა, არამედ გამოუსწორებელ ზიანს აყენებდა. იმ დროინდელ მედიცინაზე წარმოდგენის შესაქმნელად, მკურნალობის რამოდენიმე მეთოდი არის მოცემული სტატიაში.

თამბაქო – ყველა დაავადების უებარი წამალია

100 წლის წინ, ინდიელებს შორის, ჯერ კიდევ გავრცელებული იყო თამბაქოთი მკურნალობის მეთოდიკა. სამკურნალო მიზნებისთვის თამბაქოს სხვადასხვა სახით მოიხმარდნენ: ეწეოდნენ, კანში იზელდნენ და საჭმელშიც კი ამატებდნენ – თამბაქოთი მკურნალობის ვარიანტი ბევრი იყო. ხოლო მცენარის მოქმედების «გამაჯანსაღებელი» ეფექტი, ძალიან ფართე: უბრალო ჭრილობით დაწყებული და თიაქრით და მუცლის შებერილობით დამთავრებული. არაფრით განსხვავდებოდა აბორიგენებისგან ცივილიზებული ქვეყნების მოსახლეობა: გასული საუკუნის 20-იანი წლების II ნახევარში, ხალხს სჯეროდა, რომ სიგარეტის კვამლს სამკურნალო თვისებები ჰქონდა.

ძველი მედიცინა: თამბაქოთი მკურნალობა.

პათოლოგიური პროცესების მკურნალობა ცხოველების ექსკრემენტებით და

ჩრჩილის მატლებით

ორგანიზმში პათოლოგიური პროცესების (ბერძ. Pathos ტანჯვა, ავადმყოფობა) აღმოჩენის შემთხვევაში, ძველეგვიპტელი ექიმები პაციენტებს ნაკელის ჭამის რეკომენდაციას აძლევდნენ, რომელიც თითქოს სენს კურნავდა. კანის დაავადების შემთხვევაში, იგივე «წამალი», მაზებისა და გელების სახით გამოიყენებოდა. ასეთი «მკურნალობის» შედეგად, დაჩირქებულ ქსოვილებს ექიმები დადებით ეფექტად აფასებდნენ.

ძველად, ავსტრალიელი ექიმები კანის ანთების სამკურნალოდ ჩრჩილის მატლებს იყენებდნენ, რომლებსაც დაზიანებული კანის ქსოვილებს შეაზელდნენ. ეგვიპტურ მეთოდებთან შედარებით, ასეთი მკურნალობა მისაღებიც კი არის.

მედიცინა ძველ ეგვიპტეში.

ვის უშლიდა ენა და რატომ უნდა მოეჭრათ ის?

XVIII - XIX საუკუნეებში, ევროპელი ექიმები, ენის ½ -ის რეზექციას ახდენდნენ, რომ ენაბლუობისგან განეკურნათ ადამიანი. ასეთი ოპერაციის შემდეგ, სისხლდენის გამო, ხშირი იყო გარდაცვალების შემთხვევები.

კბილის პასტა მკვდარი თაგვებისგან

სტომატოლოგები ძველ ეგვიპტეში, კბილის ტკივილის შესაჩერებლად, პაციენტებს სპეციალური კბილის პასტის გამოყენებას ურჩევდნენ, რომელიც მხოლოდ ერთ ინგრედიენტით – მკვდარი თაგვით მზადდებოდა. სეფსის და სიკვდილის შემთხვევებს, ექიმები დაგვიანებული მკურნალობით ხსნიდნენ და საერთოდ, იმაზე არც კი ფიქრობდნენ, რომ ინფექციის მიზეზი და გადამტანი, თაგვი შეიძლებოდა ყოფილიყო.

სტომატოლოგია ძველ ეგვიპტეში.

ახალშობილებისთვის ღრძილების გაჭრა

ფრანგი ექიმები, XVI საუკუნეში, ხშირად უჭრიდნენ ახალშობილებს ღრძილის ქსოვილებს, რომ პატარებისთვის კბილის ამოსვლის პროცესი შეემსუბუქებინათ და დაეჩქარებინათ. მალე ეს მეთოდი მთელს ევროპაში გავრცელდა, ხოლო მოგვიანებით – ამერიკაშიც. ახალშობილის სიკვდილი სეფსისით (სისხლის მოწამვლა), იმ დროს, ჩვეულებრივი მოვლენა იყო. ძველი მედიცინა, ოპერაციის შემდგომ გართულებებს და სიკვდილის შემთხვევებს, არ უკავშირებდა ოპერაციის დროს, არასტერილური იარაღების გამოყენებას.