სპენსერ ვესტი ტორონტოში (კანადა) დაიბადა 31 წლის წინ. მას დაბადებისთანავე უმძიმესი გენეტიკული დაავადება აღმოაჩნდა, რომელიც ხერხემლის ატროფიას იწვევს.

სამი წლის იყო სპენსერი, როცა ორივე ფეხი დაკარგა.

ბავშვის სიცოცხლის გადასარჩენად ექიმები იძულებული გახდნენ მისთვის მუხლს ქვემოთ გაეკეთებინათ ფეხების ამპუტაცია.

სამწუხაროდ, დაავადება პროგრესირებადი აღმოჩნდა და ხუთი წლის ასაკში სპენსერს კიდევ ერთი უმძიმესი ოპერაციის გადატანა მოუხდა: ამჯერადაც მას ორივე ფეხი მოკვეთეს, ოღონდ უკვე ბარძაყის ზემოთ.

ექიმებმა ბავშვის მშობლებს გამოუცხადეს, რომ მათი შვილი ვერასოდეს შეძლებდა სრულფასოვანი ცხოვრებით ეცხოვრა, მაგრამ თავად სპენსერი სულ სხვაგვარად ფიქრობდა.

სიცოცხლის წყურვილი და მტკიცე ხასიათი, მიზნისაკენ სწრაფვა დაეხმარა მას არათუ აქტიური და ჯანსაღი ცხოვრებით ეცხოვრა, არამედ მან შეძლო ის, რისი გაკეთებაც ბევრი სხვა, სრულიად ჯანმრთელი ადამიანისთვისაც კი იოლი არაა: 31 წლის ასაკში ვესტმა შეძლო კილიმანჯაროს მთაზე ასვლა. მეგობრები მას დაეხმარნენ ამ ოცნების განხორციელებაში. მათ მთაზე ასვლას ექვსი დღე მოანდომეს, გზის 80% სპენსერმა ხელებზე ფორთხვით გაიარა და ის უსაზღვროდ ბედნიერი იყო, რომ დიდი ხნის ოცნება შეისრულა.

დააკვირდით სპენსერის სურათებს: ვერსად ვერ ნახავთ მას მოწყენილსა და ნაღვლიანს, მის სახეზე მუდამ ღიმილია აღბეჭდილი, ხოლო თვალებში გასაოცარ ძალასა და სიცოცხლის წყურვილს ამოიკითხავთ.

სპენსერის ყოველი დღე დატვირთულია, მას უამრავი მეგობარი ჰყავს და ის საოცრად ბედნიერია. ამ ფოტოების ხილვისას ისეთი შთაბეჭდილება დამრჩა, რომ ეს უნარშეზღუდული ადამიანი ბევრ სრულყოფილ ადამიანზე მეტადაა ბედნიერი.

ბედისწერამ სპენსერი ოდესღაც კედელთან მიაყენა, მაგრამ მან შეძლო დაემტკიცებინა, რომ ნებისყოფის ძალას, გამარჯვებისაკენ სწრაფვას და სიცოცხლის წყურვილს სასწაულების მოხდენა შეუძლია.