მსოფლიოში გავრცელებულია გველების 2500_ზე მეტი სახეობა, აქედან 410 სახეობა შხამიანია. საქართველოში აღწერილია 21 სახეობა, ამათგან 4 სახეობა შხამიანია 2 კი საეჭვოს მიეკუთნება, ამ 4_დან ყველაზე საშიში გიურზაა...

გიურზა

გიურზა შხამიანი გველების რიცხვს მიეკუთვნება, მისი სხეული დაახლოებით 1.5 სმ აღწევს, რუხი შეფერილობით ზურგზე მუქი კოპლებით.

ბინადრობს ჩრდილოეთ აფრიკაში
და სამხრეთ დასავლეთ აზიაში. საქართველოში გვხვდება: შირაქში, გარეჯის უდაბნოში, თბილისის და რუსთავის მიდამოებში, ასევე ქვემო ქართლშიც. საცხოვრებელი არეალის მიხედვით, გიურზა გვხვდება მთის ნაპირებში, მთის ნაპრალებში და ფერდობებზე, ბუჩქნარებში, ასევე მდინარის ნაპირებთან. სამალავს იკეთებს მღრღნელების სოროებში, მიწის ნაპრალებში, კლდის ნაპრალებში, იმალება ქვების ქვეშ და ა.შ.

გიურზას შხამი სისხლის შედედაბას იწვევს, მისი ნაკმენი სასიკვდილოა ადამიანებისთვის და ცხოვლებისთვის. დაახლოებით 4-5 საათია აქ დაკმენილ ადამიანს დრო რომ იმკურნალოს.

კავკასიური გველგესლა

ეს გველიც არანაკლებ შხამიანია, გვხვედება დიდი კავკასიონის სამხრეთ-დასავლეთ ფერდობებზე და მესხეთის ქედზე აჭარაში, აფხაზეთში. ამ სახეობას ენათესავება ჩრდილოეთ ევროპაში და ალპებში გავცელებული ჩვეულებრივი გველგესლა.

შეგვხვდება ბალახოვან და ქვიან ადგილებში, მთის ფოთლოვან ტყეში.

მალული ცხოვრება ახასიათებს, შეწყვილება მაისი-ივნისი. შემოდგომაზე მდედრი 5-10 ახალშობილს ბადებს, იკვებება მღრღნელებით, ახალგაზრდა გველები - მწერებით, კერძოთ კალიებით და ჭრიჭინებით.

შავი ფერისაა და მოყვითალო ზოლები დასდევს. აქტიურობენ მეტ წილად საღამო ხანს და ღამე.

მისი ნაკმენი სახიფათოა, უმეტეს შემთხვევაში სასიკვდილოც.

ცხვირრქოსანი გველგესლა

ცნობილია გველგესლასებრთა 10 გვარი, რომელშიც გაერთიანებულია 60 სახეობა. ეს კიდევ ერთი სახეობა მათი გვარიდან, ისიც საკმაოდ საშიშია და მისი ნაკმენიც ასევე იწვევს სიკვდილს.

ასპისებური გველგესლა

არანაკლებ საშიში და შხამიანი გველი, გველგესლასებრთა გვარიდან.

მიწის ტაიპანი "მძვინვარე გველი"

ეს გველი მსოფლიოში ერთერთი ყველაზე საშიშია, ბინადრობას ავსტრალიაში. ის ერთი კმენისას იმდენ შხამს გამოჰყოპს, რომ თავისუფლად დახოცავს 50 ადამიანს და 250 000 ვირთხას. ადამიანი კბენიდან დაახლოებით 40-45 წუთში იღუპება. ეს გველი ძირითადად მიწაში იმალება ხოლმე, სახელიც შესაბამისი ქვია

სამეფო კობრა

სამეფო კობრა მსოფლიოში ყველაზე დიდი შხამიანი გველია, მისი სიგრძე 4 მეტრია, ზოგი 5.5 სმ აღწევს. გვხვდება ინდოეთში, სამხრეთ ჩინეთში, ინდოჩინეთში, ზონდის კუნძულებზე და ფილიპინებში. ბინადრობს ტყიან, ხშირ ბალახოვან ადგილებში. ხშირად გვხვდება დასახლებულ ადგილებში. სხეული მომწვანო მოყვითალო ფერისაა.ის ერთერთი გამონაკლისი გველია, რომელიც იკვებება სხვა გველებითაც მათ შორის შხამიანითაც.

კობრას ნაკბენს მოზრდილი სპილოს მოკვლაც შეუძლია. სხვა გველებისგან გასნხვავებით ის აკონტროლებს შხამს, ადამიანებს ხშირად კმენს შხამის გარეშო, ზედმეტი რო არ დახარჯოს იმაზე, რაც მას საკვებად არ გამოადგება. სამეფო კობრების სქესობრივი აქტი შეილება გაგრძელდეს 72 საათი. კობრას აქ ფენომენალური მეხსიერება, მას შეულია ასეული ადამიანისგან განასხვაოს ის, რომელმაც ის დაიჭირა. მიუხედავად სახელწოდებისა, ნამდვილ კობრათა ოჯახს არ მიეკუთვნება და ჩამოყალიბებულია ცალკე ჯიში.

სხვა გველებისგან გასხვავებით კობრას აქ ადამიანისადმი მიდრეკილება, თავს დაესხას უმიზეზოდ და უკან მისდიოს. მისი ნაკმენი 30 წუთში კლავს ადამიანს.

ჩხრიალა გველი

ჩხრიალა გველიც ძალიან შხამიანია, ბინადრობს აზიაში, სამხრეღ და ჩრდილოეთ ამერიკაში, უდაბნოებში, ნახევარ უდაბნოებში, მთებში. ამ გველის მრავალი სახეობა არსებობს, მაგრამ მათი ძირითადი ნიშანია კუდის ხმაურიანი დაბოლოება, რითაც მტერს აფრთხილებს. ჩხრიალა გველი სიბნელეშიც გრძნობს მსხვერპლის მოახლოებას. დღისით იმალებიან სოროებში და ქვების ქვეშ, იკვებებიან ძუძუმწოვრებით. მისი ნაკმები უკიდურესად საშიშია.