მრავალი საუკუნეა კამათობენ ადამიანის სარეზერვო ანუ

უჩვეულო შესაძლებლობებზე.

1899 წლის 18 ივნისს კანადელი Howard Blackburn-ი,

ახზალგაზრდობაში მასაჩუსეტსის შტატში გადასახლდა, აფრიანი ნავით ("Grate western") ინგლისისაკენ გაემართა და ორ თვეში

ალბიონის სანაპიროსაც მიადგა.

ამაში თითქოს განსაკუთრებული არაფერი იყო, მანამდე და მას შემდ-

ეგაც ბევრმა მარტოხელა მოგზაურმა გადალახა ატლანტის ოკეანე, მაგრამ

საქმე ისაა, რომ ჰოვარდს არცერთ ხელზე თითები არ ჰქონდა. რამდენ-

იმე წლის წინ მოეყინა, მაგრამ ფარ-ხმალი არ დაუყრია, დურგლობა

ისწავლა და უთითო ხელებს საქმე გაუჩინა. ინგლისშიც საკუთარი

ხელით აგებული აფრიანი ნავით ჩავიდა.

სხვათა შორის, წლების შემდეგ ისევ ააგო ნავი და ამჯერად 38 დღეში

გადალახა ვერაგი ბისკაის ყურე.

1961 წელს, ანტარქტიდაში, საბჭოთა პოლარულ სადგურ

"восток"-ის

ახალგაზრდა ექიმმა Леонид Иванович Рогозов-მა

მუცელში ტკივილი იგრძნო. მიხვდა, მწვავე აპენდიციტი იყო. საექიმო

დახმარების იმედი არ ჰქონდა, აქ მის გარდა, ექიმი არავინ იყო და ვერც

ამხელა მანძილზე ჩაფრინდებოდა ვინმე ასე სწრაფად. საოცარი გადაწ-

ყვეტილება მიიღო, - მე თვითონ გავიკეთებ ოპერაციასო. სადგურის

თანამშრომლები დაეხმარნენ. ერთს დიდი სარკე ეჭირა, მეორე ინტრუმ-

ენტებს აწვდიდა. ექიმმა როგოზოვმა ადგილობრივი გაუტკივარება

გამოიყენა და საკუთარ სხეულზე დანა დაისვა.

ეს იყო უნიკალური ოპერაცია. თავად ექიმი ძალიან ღელავდა, - ვაითუ,

ოპერაციის დასრულება ვერ მოვასწრო ან შეცდომა დავუშვაო, რადგან

ხელებს ვეღარ გრძნობდა, თითქოს რეზინისა გაუხდა, მაგრამ ყველაფ-ერი მოასწრო, გაკერა და... გონება დაკარგა. მისი ორგანიზმი

5 დღე-ღამე იბრძოდა და გაიმარჯვა.

ასე რომ, ადამიანს ყველაფერი შეუძლია, თუ, რათქმაუნდა,

სურვილი აქვს.