1886 წელს გამოვიდა წიგნი "ანომალია და კურიოზები" მედიცინაში, მასში აღწერილია ერთი არაჩვეულებრივი შემთხვევა.ედვარდ მორდრეიკი დაიბადა ორსახიანი, ერთი წინ ჰქონდა, ხოლო მეორე კეფაზე.თვითონ ედვარდი აცხადებდა, რომ ინგლისში ერთ-ერთი ყველაზე ზეგავლენიანი ოჯახის მემკვიდრე იყო.ნაცნონ-მეგობრები ედვარდს ახასიათებდნენ როგორც უაღრესად დადებით პიროვნებას, ამასთანავე იგი შესანიშნავად უკრავდა სხვადასხვა მუსიკალურ ინსტრუმენტებზე.ყველა ვინც იცნობდა ედვარდს ერთხმად აცხადებნენ, რომ წინა სახე საოცრად ლამაზი ჰქონდა, ხოლო უკანა თითქოს მისი სახის ანტიპოდი იყო, საოცრად მახინჯი და ბოროტი გამომეტყველების.მედიცინაში ამ პათოლოგიას Сraniophagus Parasiticus-სი ჰქვია ანუ როცა ერთ თავის ქალაზე ორი სიამის ტყუპის სახეა გამოსახული და სწორედ ედვარდ ხვდა წილად ამ ავადმყოფობით დაბადებულიყო.ეს ადამიანი შემდგომ ნელ-ნელა გაერიყა ახლობლებს, ის თავის ოჯახის წევრების ნახვაზეც კი უარს ამბობდა.მოწმეები ჰყვებიან, რომ მეორე სახეს არასოდეს ხმა არ ამოუღია, არც საკვები უჭამია, თუმცა თვალები ყოველთვის ყურადღებით აკვირდებოდა მიმდინარე მოვლენებს.აგრეთვე მეორე სახეს გაღიმებაც შეეძლო და დამანჭვაც.თუმცა ედვარდის ახლობლები ყველა ერთხმად აცხადებდა, რომ მეორე სახის ხმა არ გაუგიათ, თუმცა თვითონ ედვარდი იფიცებოდა, რომ მეორე სახეს ხშირად გავუღვიძებივარ ღამე, რაღაცეებს მებუტბუტება და ეშმაკისეულ სიტყვებს მეუბნებაო.ედვარდმა მოიარა ექიმები თხოვნით, რომ მოეცილებინათ მისთვის მეორე "ბოროტი" სახე, თუმცა ოპერაცია ვერცერთმა ექიმმა ვერ გარისკა, ყველა დარწმუნებული იყო, რომ შედეგი ფატალური იქნებოდა.23 წლის ასაკში ედვარდმა თავი მოიკლა, მიუხედავად იმისა, რომ ექიმების მუდმივი მეთვალყურეობის ქვეშ იყო.თვითმკვლელობის შემდეგ ნახეს მისი დაწერილი ბარათი სადაც წერდა, რომ სიკვდილის შემდეგ მაინც მოეცილებინათ მისთვის მეორე ბოროტი მობუტბუტე სახე, თორემ საფლავშიდაც არ მოასვენებდა მას.მისი ერთი თხოვნა იქნა ასრულებული, იგი უდაბნოში დაასაფლავეს და საფლავს არავითარი ნიშანი არ დაადეს, თუმცა უცნობი დარჩა შეასრულეს თუ არა ექიმებმა მისი მთავარი თხოვნა- მოაშორეს თუ არა მეორე სახე სიკვდილის შემდეგ.