ჩვენ ხშირად ვიძახით, რომ დიდებული წინაპარი გვყავდა, რომ ქართვეელი გამოირჩეოდა სიკეთით, სტუმრის პატივისცემით და სიდარბაისლით, მოგვყას ათასი მაგალითები უწინ ჩადენილი გმირობებისა, სივაჟკაცისა და საზოგადო ინტერესებისთვის თავშეწირვისა. მაგრამ არასოდეს ვამბობთ ვინა ვართ დღეს ჩვენ, რადგან ვერც ვაცნობიერებთ ჩვენს ადგილს და როლს ერის ცხოვრებაში, მეორეც ყველანი გულის სიღმეში ვგრძნობთ იმDადმიანური სულისკვეთების უკმარისობას რამაც დღემდე მოგვიყვანა, რაც ახასიათებდა ჩევნს წინაპარს. ჩვენ იმდენად დავშორდით საძირკველს, იმდენად მოვწყდით ფუძეს, რომ ჩვენს ადგილს სულ მალე სიბნელე დაიკავებს და არა სანთლის შუქით გაბრწყინებული წინაპრის სახელი.
ჩვენ ხშირად ვიძახით, რომ დიდებული წინაპარი გვყავდა, რომ ქართვეელი გამოირჩეოდა სიკეთით, სტუმრის პატივისცემით და სიდარბაისლით, მოგვყას ათასი მაგალითები უწინ ჩადენილი გმირობებისა, სივაჟკაცისა და საზოგადო ინტერესებისთვის თავშეწირვისა. მაგრამ არასოდეს ვამბობთ ვინა ვართ დღეს ჩვენ, რადგან ვერც ვაცნობიერებთ ჩვენს ადგილს და როლს ერის ცხოვრებაში, მეორეც ყველანი გულის სიღმეში ვგრძნობთ იმDადმიანური სულისკვეთების უკმარისობას რამაც დღემდე მოგვიყვანა, რაც ახასიათებდა ჩევნს წინაპარს. ჩვენ იმდენად დავშორდით საძირკველს, იმდენად მოვწყდით ფუძეს, რომ ჩვენს ადგილს სულ მალე სიბნელე დაიკავებს და არა სანთლის შუქით გაბრწყინებული წინაპრის სახელი.
