მოვიდა ზამთარი... ალბათ მალე გვესტუმრება თოვლიც. ბუხართან თბილად კომფორტულად ზიხარ და ლამაზ ფიქრებში ხარ გადაკარგული, გარეთ კი ლამაზა თოვს და ყველაფერი თეთრად იმოსება, ცეცხლი კი გიზგიზებს.

ფიქრს შორს მივყავარ, ვიკარგები და დასაბრუნებელ გზას ვეძებ, მაგრამ იქაურობა მომწონს, ხედავ შენს ცხოვრების მეგზურს, რომლისთვისაც ყველაფერს გააკეთებ შეუძლებელსაც. ფიქრობ მხოლოდ სიყვარულზე, ამასობაში ფიქრებიდან გამოყავხართ და ცხელ ყავას გაწვდიან, კარზე კაკუნი... შეიძელება? მობრძანდით.

ვინ? რა ხდება? რააა? რას შვები? ის მე მეკუთვნის! ჩემია მხოლოდ! არავის დაუთმობ შენ თავს. მე შენ ძლიერ მიყვარდი და მიყვარხარ, ჩემთვის ყოველთვის იქნები გულში, რომელიც თანდათან იფერფლება, არ ვიცი ეს რა არის, მაგრამ ის ვიცი რომ ჩემ გულსაც გაჩუქებ და დაგითმობ, ლამაზი მოგონებები შენზე. მინდა გაკოცო, მინდა ჩაგიკრა მაგრა. გეძებ მაგრამ ვერ გპოულობ, გეძახი და არ გესმის, სად ხარ?

მე მიყვარს შენში ყველაფერი.

ბუხარში ცეცხლი თანდათან ქრება, მე კი გარეთ გასვლა მეზარება შეშაზე და ვუყურებ თუ როგორ იწვის შეშა, ალბათ ასე იწვის ჩემი გულიც.