ქანდაკება ფერდინანდო ვიჩის ულამაზესი ქმნილებები 10 ოქტომბერი, 9:46  იტალიელი სკულპტორი, ფერდინანდო ვიჩი მე-19 საუკუნის ბოლოს ფლორენციული ქანდაკებების წარმოების ცენტრალური ფიგურა იყო. იგი დაიბადა ფლორენციაში, იტალიაში 1875 წელს და გარდაიცვალა იქ 1941 წელს. ის იყო ცნობილი და დაფასებული მოქანდაკე, რომელმაც შექმნა მრავალი ხელოვნების ნიმუში, მათ შორის ბიუსტები და საფლავის ქანდაკებები.
 ფერდინანდო ვიჩის მსგავსი ხელოვანის ცხოვრების განხილვა რთულია. მიუხედავად იმისა, რომ ჩვენი დროის უდიდეს მოქანდაკეებს შორის მოიაზრება, განსაკუთრებით როგორც პორტრეტისტი. ის მოკრძალებული ადამიანი იყო და შეიძლება ითქვას, თითქმის განდგომილი საჯაროობის ყველა ფორმისგან.
 ვიჩი დაიბადა ფლორენციაში, დიდგვაროვან ოჯახში. მეცხრამეტე საუკუნის დასაწყისში ბაბუამ დააარსა გალერეა ვიჩი, რომელიც მალევე გახდა ცნობილი, განსაკუთრებით საზღვარგარეთ, რომელსაც მოგვიანებით თავად ფერდინანდო ხელმძღვანელობდა. Vichi Galleries-ის ერთ-ერთი სათაო ოფისი იყო Via Borgo Ognissanti-ს არტ ნუვოს შენობა - ორი სხვა იყო Via Tornabuoni-ში და Lungarno Vespucci-ზე.
 ფერდინანდო სწავლობდა ფლორენციის Accademia di Belle Arti-ში. ბავშვობიდან იგი გატაცებული იყო ხელოვნებით და მალე ჩაირიცხა ფლორენციის სახვითი ხელოვნების აკადემიაში, რივალტასა და ზოკის ხელმძღვანელობით, სადაც მრავალი პრიზი მოიპოვა.
 ძალიან ახალგაზრდა ვიჩიმ ნამუშევრები გამოფინა პარიზის სალონში, სადაც მისი ნამუშევარი "La Bagnante" (მობანავე) დააჯილდოვეს და მალევე გაიყიდა.
 მოგვიანებით ხელოვანი მუშაობდა გერმანიაში, საფრანგეთში, ინგლისში და ამერიკასა და ინდოეთშიც კი. თუმცა, ის ძირითადად მშობლიურ ქალაქში მუშაობდა, სადაც თავისი ნამუშევრები არაერთხელ წარადგინა სალონში.
 XIX საუკუნის ბოლოს იგი ხელმძღვანელობდა ალაბასტრის ქანდაკების სახელოსნოს ფლორენციაში. მისი ნამუშევრები, მარმარილო ან ალაბასტრი, ასახავს მის განსაკუთრებულ ტექნიკურ ოსტატობას, განსაკუთრებით მის ქალის ფიგურებში, გრაგნილ ხვეულებში და ინტროსპექტულ სახეებში.
 მე-19 საუკუნის ბოლოს, მრავალი სხვა მოქანდაკის მსგავსად, ვიჩი ხშირად იყო შთაგონებული მორალური ლიტერატურით, მათ შორის ბერძნული მითოლოგიით.
 მთელი მისი მოღვაწეობა ხასიათდებოდა მრავალფეროვანი თემატიკით, ის მუშაობდა მათ შორის რომანტიკულ პორტრეტებზე, აღმოსავლურ თემებზე და რენესანსისა და ბაროკოს ეპოქის ნამუშევრების ასლებზე.
 ცნობილია, რომ ის აგრეთვე მუშაობდა რომაულ ტუნიკაში გამოსახულ მუსოლინის პორტრეტზე (არ არის შენარჩუნებელი), რომელმაც კრიტიკოსების ქება დაიმსახურა, მისი „მიქელანჯელური სიფხიზლის“ გამო.
 1941 წლის შობის დღეს, სამოცდათექვსმეტი წლის მწოლიარე ხელოვანი ოჯახის ექიმმა მოინახულა და უკვე მერამდენედ გააფრთხილა, რომ მოქანდაკე გასტრონომიული მოკვდინების გზას დადგომოდა. ექიმის თქმით, მხოლოდ ჯანსაღ ცხოვრებას შეეძლო მისი გადარჩენა. "რატომ ვიცხოვრო ტანჯვისთვის?" იხუმრა ფერდინანდომ.
 მოგვიანებით, როდესაც ექიმმა უკვე დატოვა მოქანდაკის აგარაკი, ის სასწრაფოდ უკან დააბრუნეს. პაციენტი გარდაცვლილიყო. მისმა გულმა ვერ შეძლო თავის დაღწევა ცხიმოვანი ბადეებისგან.
107 შეფასება არ არის
|
  |
Intermedia.ge © 2011-2024 წელი
საავტორო უფლებები დაცულია
 |
