1. აცტეკების ომები ტყვეების დასაჭერად

დაუოკებელი ღმერთები სულ უფრო მეტ ახალ მსხვერპლს მოითხოვდნენ და უკვე არ იყო საკმარისი ტყვე შესაწირად. შემდეგ აცტეკები შეთანხმდნენ მეზობელი ქალაქ-სახელმწიფოს ტლასკალას მმართველებთან, რომ ისინი ომს აწარმოებდნენ ერთმანეთთან მხოლოდ ტყვეების დაჭერის მიზნით. დამარცხებული მხარის ტყვეები რა თქმა უნდა მსხვერპლად უნდა შეეწირათ.

2. ნებაყოფლობითი თავგანწირვა

3. ტოშკატლის ფესტივალი

ტოქშკატლის ფესტივალი (სიტყვიდან toxcahuia - გვალვა) ღმერთ ტეზკატლიპოკას პატივსაცემად აცტეკების კალენდრის მეხუთე თვეში იმართებოდა მოსავლის აღსანიშნავად და მიზნად ისახავდა მომავალში კარგი მოსავლის უზრუნველყოფას. დღესასწაულამდე ერთი წლით ადრე ირჩევდნემ სიმპათიურ ახალგაზრდა მამაკაცს, ჩვეულებრივ, დატყვევებულ მეომრებს შორის, რომელსაც თაყვანს სცემდნენ თითქმის ღმერთივით მომდევნო წლისთვის. რჩეული ცხოვრობდა სასახლეში, სწავლობდა სიმღერას, ფლეიტაზე დაკვრას და ორატორობას. დღესასწაულის დღეს კი პირამიდის მწვერვალზე ტარდებოდა რიტუალი - გრძელ სამსხვერპლო ქვაზე ქურუმები მსხვერპლს გულმკერდს უჭრიდნენ, იღებდნენ გულს და მის სხეულს ხალხში აგდებდნენ, სადაც მას თავს ჰკვეთდნენ. შემდეგ იწყებოდა ზეიმი, რომელსაც თან ახლდა მსხვერპლის ხორცის ჭამა და ცეკვა.

4. მსხვერპლშეწირვა ქვაზე

როგორც წესი, ეს ცერემონია სრულდებოდა პირამიდის თავზე, გრძელ მსხვერპლშეწირვის ქვაზე. მსხვერპლს ქვაზე აწვენდნენ, ქურუმები აქაც გულს იღებდნენ და ნაწილებად ჭრიდნენ, საკურთხეველზე დებდნენ და მოგვიანებით ინაწილებდნენ შესაჭმელად. ცხედარს პირამიდიდან აგდებდნენ, სხეულს ასევე ანაწევრებდნენ და ინახავდნენ საჭმელად მთელი წლის განმავლობაში, ახალ მსხვერპლშეწირვამდე.

5. რიტუალური კანიბალიზმი

დაღუპულთა ხორცი ქურუმების და მაღალჩინოსნების სხვადასხვა კერძების მოსამზადებლად გამოიყენებოდა. ყველაზე ხშირად სიმინდით გამომცხვარ ხორცს ამზადებდნენ. ძვლებს იყენებდნენ იარაღების, იარაღისა და საყოფაცხოვრებო ნივთების დასამზადებლად. ერთ-ერთი ასეთი კერძის რეცეპტი - პოზოლის წვნიანი, რომელიც იმპერატორს ამზადებდნენ მსხვერპლის თეძოდან - დღემდე შემორჩენილია, მხოლოდ ახლა ღორის ხორცს იყენებენ მის მოსამზადებლად. ქრისტიანებმა აიძულეს აცტეკები ადამიანის ხორცი ღორის ხორცით შეეცვალათ.

6. მასობრივი მსხვერპლშეწირვა ტენოჩტიტლანში

მექსიკაში აცტეკების მეფობის დროს ყოველწლიურად დაახლოებით 250 ათას ადამიანს სწირავდნენ მსხვერპლად. მაგრამ ყველაზე დიდი ცნობილი მსხვერპლი შედგა ტენოჩტიტლანში დიდი პირამიდის დასრულების აღსანიშნავად. ეს წმინდა ტაძარი მრავალი წლის განმავლობაში შენდებოდა და 1487 წელს აშენდა. ზეიმის 4 დღის განმავლობაში წარმოუდგენლად დიდი რაოდენობით დაიღუპა - 84 ათასი.

7.ადამიანების გატყავების ფესტივალი

“ტლაკაშიპეუალიზტლი" არის ერთ-ერთი ყველაზე საშინელი აცტეკების ფესტივალი, რომელიც ტარდებოდა ღმერთის შიპე-ტოტეკის პატივსაცემად, "უფალი კანის გარეშე". დღესასწაულის დაწყებამდე 40 დღით ადრე ირჩევდნენ რამდენიმე დატყვევებულ მეომარს და მონას, აცვამდნენ ძვირადღირებულ ტანსაცმელს და ამის შემდეგ ისინი ფუფუნებაში ცხოვრობდნენ, მაგრამ მხოლოდ 40 დღე. ხოლო დღესასწაულის პირველ დღეს, რომელიც 20 დღე გრძელდებოდა, ხდებოდა მასობრივი მსხვერპლშეწირვა, რომლის დროსაც ცოცხალ ადამიანს ატყავებდნენ. პირველი დღე მთლიანად ეთმობოდა ტყავის მოცილებას, მეორე კი სხეულების დანაწევრებას. შემდეგ სხეულებს ჭამდნენ, ხოლო ტყავს ატარებდნენ ქურუმები 20 დღის განმავლობაში, რის შემდეგაც ქურუმებს გადასცემდნენ შესანახად. ქურუმები იყენებდნენ მათ რიტუალური ცეკვების დროს.

8. გლადიატორთა ბრძოლები

გატყავების ფესტივალის დროს ზოგიერთ მსხვერპლს ეცემოდა გაქცევის საშუალება. ამისთვის მათ სჭირდებოდათ კბილებამდე შეიარაღებული ცნობილი აცტეკების მეომრების დამარცხება მხოლოდ ხის ხმლით ხელში, რაც, რა თქმა უნდა, გამარჯვების ოდნავი შანსსაც არ აძლევდა. ბრძოლები მიმდინარეობდა მრგვალ სამსხვერპლო ქვაზე . მაგრამ ლეგენდის თანახმად, ერთ-ერთმა პატიმარმა მაინც მოახერხა 8 მეომრის მოკვლა და ამ ბრძოლაში გამარჯვება. აცტეკები იმდენად გაოცებულები იყვნენ ამ შედეგით, რომ გამარჯვებულს ჯილდოდ არმიის მეთაურობა შესთავაზეს. მაგრამ მან არ მიიღო მათი შეთავაზება, მიიჩნია იგი შეურაცხმყოფელი იყო და ამჯობინა ღირსეულად სიკვდილი, ღმერთებისთვის მსხვერპლად შეწირვა.

9. აცტეკების დამოკიდებულება ტყუპების მიმართ

აცტეკები ძალიან ამბივალენტური იყვნენ ტყუპების მიმართ. ზოგიერთ მითში ისინი წარმოდგენილია როგორც გმირები ან თუნდაც ღვთაებები, ზოგიერთში კი - როგორც საშინელი მკვლელები. თუმცა, რეალურ ცხოვრებაში, ტყუპებს ნამდვილად ზიზღით ეპყრობოდნენ, მათ “ფრიკებად" თვლიდნენ. ღმერთი შოლოტლი, ჭექა-ქუხილის და სიკვდილის ღმერთი, რომელიც ძალიან უსიამოვნო გარეგნობის გამო, თავად იყო ორი ტყუპი ღმერთიდან ერთ-ერთი, ტყუპების მფარველ წმინდანად ითვლებოდა. ითვლებოდა, რომ ტყუპების დაბადება საფრთხეს უქმნიდა მათი მშობლების სიცოცხლეს. ამიტომ ხშირად ტყუპებიდან მხოლოდ ერთს ტოვებდნენ ცოცხლად, მეორეს კი ღმერთებს სწირავდნენ მსხვერპლად.

10. ბავშვების მსხვერპლშეწირვა

რელიგიის გამო აცტეკები ბავშვებსაც კი არ ზოგავდნენ. ერთ-ერთ ტაძარში ღმერთის ტლალოკის პატივსაცემად, რომელიც აკონტროლებდა წვიმის, ჭექა-ქუხილის და ელვის ძალებს, ყველაზე საშინელი რიტუალი ტარდებოდა გვალვის დროს. წვიმის სათხოვნელად ტაძარში მსხვერპლად მოჰყავდათ ბავშვები და იქ კლავდნენ. ბავშვის ტირილი რიტუალის აუცილებელი ნაწილი იყო. პირამიდის თავზე ბავშვებს თავები აჭრიდნენ, ცხედრები ქალაქგარეთ გადაჰქონდათ და ღია ცის ქვეშ სპეციალურ ორმოში ინახავდნენ, რათა წვიმა მათაც მოხვედროდათ.