28 სექტემბერს დაბადებიდან 100 წელი შეუსრულდა გამოჩენილ იტალიელ მსახიობს, ყველაზე მნიშვნელოვანი იტალიური, ევროპული და მსოფლიო კინოპრემიების მფლობელს, მარჩელო მასტროიანს.

მე-20 საუკუნის მეორე ნახევრიდან მუშაობდა ყველაზე გამოჩენილ იტალიელ რეჟისორებთან. მისი კონცეტრირებული, თავშეკავებული და გარკვეულწილად ექსცენტრიული სამსახიობო მანერა იდეალური გახდა იტალიური კინოს მრავალი კლასიკური ნიმუშისთვის. მასტროიანის ერთ-ერთი ყველაზე ნაყოფიერი შემოქმედებითი კავშირი ჰქონდა ფედერიკო ფელინისთან "ტკბილი ცხოვრება (1960), "რვანახევარი" (1963), "რომი" (1972), "ჯინჯერი და ფრედი" (1986).მთლიანად მასტროიანიმ ითამაშა 100-ზე მეტ ფილმში.

მის 100 წლოვან იუბილესთან დაკავშირებით გთავაზობთ მისი თბილისური ვოიაჟის დეტალებს, რომელიც 1988 წელს შედგა.

მარჩელო მასტროიანი საქართველოში 1988 წლის მარტში ჩამოვიდა და სამი დღე დარჩა. იყო შეხვედრა მსახიობთან სახელმწიფო ფილარმონიაში და ფილმების ჩვენება მისი მონაწილეობით. საპატიო სტუმარს აჩვენეს ღირსშესანიშნაობანი, წაიყვანეს გორში იოსებ სტალინის სახლ-მუზეუმში, აიყვანეს ჯვრის მონასტერში.საუბარი იყო მისი ქართულ კინოში მონაწილეობის შესაძლებლობაზე.

მარჩელო მასტროიანი ნანა თუთბერიძესთან (ამონარიდი ინტერვიუდან): "ძალიან ბევრი მიამბო თქვენი ფილმების შესახებ ტონინო გუერამ (იტალიელი სცენარისტი), თქვენი ხალხი საოცარი ესთეტიკის მატარებელია, თავის ტრაგიკულ სათქმელს ისე მსუბუქად, დახვეწილად, ფერებით გადმოსცემს, რომ დიდ შთაბეჭდილებას ახდენს მაყურებელზე.

მოსკოვში დიდი ფორუმის დროს "მონანიება" ვნახე. გავიფიქრე, ნუთუ ეს ფილმი საბჭოთა კავშირშია გადაღებული საბჭოთა წარმომადგენლების მიერ-მეთქი? მითხრეს, მეგობარო, ეს ქართული ფილმია, გადაღებულია მანამდე, სანამ გარდაქმნა დაიწყებოდაო. მერე ვიფიქრე, რომ თქვენს რესპუბლიკაში მეტი თავისუფლება იყო, მეტი გასაქანის ადამიანები იყვნენ... პირველად რომ ვნახე ქართული ფილმი, მივხვდი, რომ სახით, ხასიათით ჩვენ (ქართველები და იტალიელები) ერთმანეთს ძალიან ვგავართ. იტალიური ფილმი მეგონა, ვიფიქრე, როგორ შეიძლება ეს საბჭოთა იყოს, როგორ გარდაიქმნა საბჭოთა იტალიურად-მეთქი?! აღფრთოვანებული ვარ თქვენი შემოქმედებით. ჩემი მეგობარი ტონინო გუერა საქართველოზე მიყვებოდა, რომ ეს არ არის მხოლოდ ტურისტული ქვეყანა, ეს ის ქვეყანაა, რომლის ხალხით მოიხიბლებიო. თქვენი კერძები საოცარია, იმდენად კარგი და გემრიელია, იმდენად ვარ მოხიბლული, რომ მე თქვენს ქვეყანაში უცხოელად თავი არც მიგრძნია".

მარჩელო მასტროანის თბილისში სტუმრობა იურა მეჩითოვის ფოტოკამერამ შემოინახა, ფოტოგრაფი იხსენებს:

– კარგად მახსოვს, 1988 წლის 13 მარტი იყო. იმ დროს, როცა მარჩელო მასტროიანი სერგო ფარაჯანოვთან უნდა მოსულიყო, მე სერგოსთან ვიყავი. კარგა ხანს ველოდეთ და ღამის პირველ საათზე მოვიდა თავისი ამალით. ოღონდ, სერგოს სახლამდე მანქანა ვერ ამოვიდა აღმართზე და ფეხით გამოაგრძელეს გზა. მარჩელოს თან ახლდა რეჟისორი, ირაკლი კვირიკაძე. კარგად შეზარხოშებული იყო უკვე მსახიობი. ჩვენ რა თქმა უნდა, გზაში შემოვხვდით და რაღაც მონაკვეთი ერთად გავიარეთ.

სერგოს მეზობელი რუსიკო შემოგვხვდა, რომელიც ადრე „სუხიშვილების“ მოცეკვავე გახლდათ და უყურებს მარჩელოს გაოცებული…

კინოსტუდიის დირექტორის მოადგილემ, დიმა გონგლიაშვილმა უთხრა – „ის“ არის“. დაიწყო რუსიკომ სიხარულისგან კივილი, ჩაეხუტა მარჩელოს… სერგოს ისედაც გაფრთხილებული ჰყავდა მეზობლები, რომ მარჩელო ავიდოდა მთაწმინდაზე და რუსიკოს ყვირილზე გამოცვივდნენ გარეთ. მოჰქონდათ საჭმელ-სასმელი, ღვინო, ტკბილეული და იქვე, ეზოში გაიშალა სუფრა. მარჩელო გადაირია, ასე იტალიაშიც კი არ მხვდებიანო.

თემის გაგრძელება

''- შუშანა, მე შენ მიყვარხარ!''- როგორ იპოვა მარჩელო მასტროიანმა სიყვარული ძველ თბილისში"(ნახეთ ამ ბმულზე)