ძნელი წარმოსადგენია მსოფლიოში ქალისთვის ნაკლებად შესაფერისი პროფესია, ვიდრე ჯალათი. თუმცა, ინდონეზიაში სწორედ ქალბატონები ასრულებენ სასამართლო განაჩენს. ჩვენ არ ვსაუბრობთ სიკვდილით დასჯაზე ან მძიმე დაზიანებაზე, არამედ საჯარო გამათრახებაზე. ინდონეზიის შტატ აჩეჰში, ქალი ჯალათები ჩვეულებრივი სანახაობაა. ზოგიერთ შემთხვევაში, მამაკაცები ვერ ასრულებენ სასჯელს, ამიტომ ქალები იღებენ ამ როლს.

აჩეჰი არის ყველაზე კონსერვატიული სახელმწიფო ინდონეზიაში. როდესაც ტურისტები იქ მიდიან, გაოცებულნი არიან, თუ რამდენად განსხვავდება იგი უზარმაზარი კუნძულოვანი სახელმწიფოს სხვა ტერიტორიებისგან. 2003 წელს, არეულობის შემდეგ, აჩეჰმა მიიღო ნახევრად ავტონომია. მას შემდეგ ჯაკარტა ცდილობდა რაც შეიძლება ნაკლებად ჩარეულიყო სახელმწიფოს საქმეებში.

სახელმწიფოს ახლა შარიათის კანონი აქვს. მათ მიიღეს 442 ადგილობრივი კანონი, რომელთაგან ზოგიერთი ძალიან მკაცრია. მაგალითად, ქალი მარტო ვერ შეხვდება უცნობ მამაკაცს, რომელიც მისი ნათესავი არ არის. თუ პოლიცია ასეთ შეხვედრას პარკში დაინახავს, დამრღვევები დაჯარიმდებიან. და თუ მოულოდნელად აღმოჩნდება, რომ ქალს ინტიმური კონტაქტი ჰქონდა ამ მამაკაცთან, მაშინ მათ ფიზიკური სასჯელი ელით.

გამათრახების კეთილშობილური მიზნები

ამიტომაა, რომ აჩეჰში ქირაობენ ქალებს ჯალათებად. აქ ცემა არა მხოლოდ ჩვეულებრივი აღსრულებაა, არამედ პოპულარული სანახაობაც. ისევე, როგორც შუა საუკუნეებში, დამთვალიერებელთა მთელი ბრბო იკრიბებოდა სიკვდილით დასჯის საყურებლად. გარდა ამისა, პროცესი ფართოდ არის გაშუქებული ადგილობრივ მედიაში, როგორც გაფრთხილება შარიათის მორალის კანონების დარღვევის მსურველთათვის.

ქალი ჯალათები აჩეში ატარებენ ჯილბაბს, სქელ მოსასხამებს, რომელიც მოიცავს მთელ სხეულს თავიდან ფეხებამდე. მაყურებელი ვერ ხედავს იმ ქალის გამომეტყველებას, რომელიც სხვა ქალს სჯის. სპეციალური მოქნილი ხელჯოხები გამოიყენება დასჯის იარაღად. აჩეჰში შედარებით ცოტა ხნის წინ, 2020 წელს, ქალი ჯალათების შტაბი გამოჩნდა. ხელისუფლებამ ეს პოზიცია დაამყარა ქალ მოსახლეობაში მორალის წინააღმდეგ დანაშაულის გაზრდის გამო.

„გამათრახების მიზანი არ არის ადამიანის წამება, არამედ ის, რომ მან თავი დამნაშავედ იგრძნოს. ამიტომ, თუ დამნაშავე ქალია, მაშინ ჯალათიც ქალი უნდა იყოს“.

ასე ამბობს მუჰამედ რიზალი, რომელიც მრავალი წლის განმავლობაში მსახურობდა აჩეჰის შარიათის პოლიციის უფროსად. ამ შემთხვევაში მოქმედებს მკაცრი წესი – სასჯელის აღმსრულებელი ქალის ვინაობა გასაიდუმლოებული უნდა დარჩეს. ეს იმის შიშით არის განპირობებული, რომ ჯალათები შესაძლოა გახდნენ შურისძიების ობიექტები დასჯილთა ახლობლების მხრიდან.

სრული ანონიმურობა

მხოლოდ რამდენიმე პოლიციელი იცნობს ჯალათ ქალებს სახელით და სახეებით. ანონიმური შემსრულებლების მოსვლასთან ერთად, ცემა დაიწყო უფრო ხშირად, ვიდრე ადრე. ამან სწრაფად გამოიღო შედეგი და შარიათის კანონების დარღვევასთან დაკავშირებული დანაშაულები გაცილებით იშვიათად ხდებოდა.

შარიათის პოლიცია აჩეში ამბობს, რომ სასჯელების სტატისტიკას არ აწარმოებს. მაგრამ ზოგიერთი შეფასებით, ყოველწლიურად 400-დან 550-მდე ქალს ურტყამენ. ასეთი აღსრულება არ არის იაფი სიამოვნება. 2019 წლის ფინანსური ანგარიში მიუთითებს, რომ ერთი ცემა ხელისუფლებას უჯდება 15 მილიონი ინდონეზიური რუპია (დაახლ. 930 აშშ დოლარი). ამ თანხაში შედის ღონისძიების უსაფრთხოების, სამედიცინო დახმარების, სიკვდილით დასჯის მონაწილეთა საკვების და მოწმეების მომსახურების გადახდა.