ფოტოგრაფი ფილიპ ტოლედანო 40 წლის ასაკში მამა პირველად გახდა. პირდაპირ ვიტყვით: ბავშვები მისი ცხოვრების ოცნება და მთავარი მიზანი არ იყო. შერეული გრძნობები განიცადა, როდესაც მისი ქალიშვილი ლულუ დაიბადა.

მან რთული გზა გაიარა პატარა ადამიანის შიშიდან უპირობო, ყოვლისმომცველ სიყვარულამდე. ამის შესახებ ძალიან გულწრფელი ფოტოპროექტი გადაიღო.

როცა გყავს შეყვარებული, ყველა გეკითხება: „როდის დაქორწინდები?“ და აი, დავქორწინდით. ახლა ყველა კითხულობს: „როდის აპირებთ ბავშვის გაჩენას?“ და აი, ბავშვი ჩნდება და ყველა კვლავ კითხულობს: „როდის გეგმავთ მეორე ბავშვს?“

სამშობიარო ოთახში ვიყავი და დავინახე, როგორ დაიბადა ლულუ. უცნაური გრძნობა განვიცადე: მამა გავხდი? გადამიარა თუ არა ამ მომენტში სიყვარულის ტალღამ? დარწმუნებული არ ვარ.

როცა მკითხეს, მომეწონა თუ არა მამობა, გარშემომყოფები მხოლოდ ერთ პასუხს ელოდნენ. როდესაც ვთქვი „არა“, წარბები უკმაყოფილოდ შეჭმუხნეს.

როდესაც ლულუ დაიბადა, ჩემი ცოლი კარლა გაუჩინარდა.

მენატრებოდა ჩვენ, ჩვენ ორი ერთმანეთისთვის.

ამ უცხოპლანეტელით ჩამანაცვლეს.

მშვიდი ძილი გამოირიცხა მომდევნო 3 წლის განმავლობაში.

ყველაფერი, რასაც ლულუ აკეთებდა, აბსოლუტურად გაუგებარი იყო. ველური ბუნების დოკუმენტური ფილმის მსგავსად.

ძალიან ბედნიერი ვიყავი, როცა პირველად გავიგე ლულუს ცემინება. რაღაც ადამიანური მაინც არის მასში.

ჩვენი ძაღლიც არ ავლენდა მის მიმართ ინტერესს.

მშიერია თუ სველი? იქნებ, ცივა? ლულუსთან ურთიერთობა არასტაბილური ასაფეთქებელი ნივთიერების მართვას ჰგავს.

გავაკეთე თეფშები ლულუს გამოსახულებით. სასაცილოდ მომეჩვენა. კარლამ ვერ დააფასა.

ბავშვის კივილზე უარესი მხოლოდ მისი მოლოდინია.

არ დაგავიწყდეთ ბოთლის და სტერილიზატორის წაღება. ასევე გახსოვდეთ, რომ სავაჭრო ცენტრი სავსეა მიკრობებით.

როცა ლულუ 20 წლის გახდება, უკვე 60 წლის ვიქნები. ჩამთვლის მოხუცად თუ ვიქნებით მეგობრები?

რა სამწუხაროა, რომ მშობლები ლულუს დაბადებამდე გარდაიცვალნენ. ლულუს გამოჩენამ მათი არყოფნა უფრო შესამჩნევი გახადა. ბევრი რამ მინდა ვკითხო დედას. ასეთი ვიყავი ბავშვობაში?

ცოტა სამწუხაროა, მაგრამ საშუალო სტატისტიკური მამა ვხდები. ბავშვების გადაღებას არასდროს ვაპირებდი. ახლა, როცა მეგობრებს ვხვდები, პირველი, რასაც ვაკეთებ, ჩემს აიფონს ვიღებ. „ვიცი, რომ არ მოგწონთ ბავშვების ფოტოები, მაგრამ ლულუ სხვაა“.

უკან რომ ვიხედები, ვხედავ არაჩვეულებრივ მეტამორფოზებს, რაც დამემართა. ფოტოგრაფიდან მამად გადავიქეცი.

იუმორი ხალხს აერთიანებს. ეს ჩემთვის გასაგები ენაა. ერთხელ ლულუ ამ ენაზე ალაპარაკდა. ვაწვალებდი და ისიც პასუხად მაწვალებდა. ავტირდი. ერთმანეთის გვესმოდა.

ეს გასაოცარია. ამ ფოტოებზე იმდენი სიყვარულია, როგორიც ადრე არასდროს ყოფილა.

მინდა კარლას ბოდიში მოვუხადო. ვიცი, რომ ჩემი გულწრფელობის მიღება მისთვის ადვილი არ არის.

ლულუს მინდა ბოდიში მოვუხადო. ერთხელ ამ ფოტოებს ნახავს და ამ სიტყვებს წაიკითხავს. მინდა იცოდეს, რომ ძალიან მიხარია, რომ ლულუ არის ჩემს ცხოვრებაში. ლულუ, ძალიან მიყვარხარ.

ასევე დაგაინტერესებთ:

ახალი სიცოცხლის დაბადების ჯადოსნური პროცესი, რომელიც ფოტოგრაფმა გვაჩვენა ჯერ კიდევ 1950–იან წლებში

რატომ არის ცოლი ბავშვებზე უფრო მნიშვნელოვანი

მამობა არა „ცოლის დახმარება“, არამედ ბავშვისთვის მშობლობის გაწევაა

7 მეთოდი, გავიგოთ, თუ რა ხდება ბავშვის ცხოვრებაში ისე, რომ არ დავუსვათ კითხვა „როგორ მიდის საქმე?“

ამინდი სახლში: თქვენ კარგი მშობელი ხართ, თუ ბავშვის აღზრდის პროცესში ყველა ამ პუნქტს იცავთ