საინტერესო ფაქტები ისლანდიელების ცხოვრების შესახებ:



1. მათ არ აქვთ გვარები

როდესაც პირადად შეხვდებით ისლანდიელს, შეიძლება მოგეჩვენოთ, რომ თქვენ შეხვდით უძველესი საგის გმირს, რადგან ის წარმოგიდგენთ თავს, როგორც, ვთქვათ, პეტური, ბიორნის ძე, ან გუდრუნი, ვილჰალმის ასული. ისლანდიელებმა დღემდე შეინარჩუნეს ვიკინგების ჩვეულება ახალშობილს გვარის ნაცვლად მამის სახელის მინიჭების შესახებ. ადრე, როცა ამ ცივი მიწების მოსახლეობა ძალიან მცირე იყო, გვარების საჭიროება ნამდვილად არ იყო. თუმცა, დღეს ტიპიურ ისლანდიურ ოჯახში სამსულიან, დედას, მამას და შვილს განსხვავებული ინიციალები ექნებათ. ამიტომ, იმისთვის, რომ წარმატებით იპოვოთ ვინმე ისლანდიის სატელეფონო წიგნში, თქვენ მოგიწევთ ყურადღებით გახსოვდეთ მისი ოჯახის ხე.

2. ცხვრები

ადგილობრივ კომიკოსებს მოსწონთ ისლანდიის მოსახლეობის ცხვრებში გამოხატვა. საინტერესო ფაქტია, რომ კუნძულზე მათი რაოდენობა ორჯერ მეტია, ვიდრე ადამიანების. ისლანდიაში პირუტყვისთვის საშიში მტაცებლებიც კი არ არიან, ამიტომ შინაურ ცხოველებს მცველები არ სჭირდებათ. როდესაც ძოვის სეზონი (გაზაფხულიდან შემოდგომამდე) მთავრდება, ფერმერები მთელი ქვეყნის მასშტაბით ცხვრის საძებნელად მიდიან. როგორ განასხვავებენ მათ? აქ მოქმედებს საგვარეულო სისტემა: ცხვრებს აგროვებენ ერთად, შემდეგ კი ახარისხებენ ყურებზე სპეციალური ნიშნებით, რომელთა ფორმა თითოეულმა ფერმერმა საგულდაგულოდ მოიფიქრა(ქვეყანაში ნიშნების სპეციალური კატალოგიც კი არსებობს). ისლანდიაში ცხვრის შეკრება არის სახალისო, ხმაურიანი ღონისძიება, რომელიც იზიდავს მთელ ოჯახებს.


3. მთელი წლის განმავლობაში ქსოვენ

ისლანდიელების ყოველდღიურ ცხოვრებაში ქსოვა ისეთივე მნიშვნელოვანია, როგორც ამინდის განხილვა: მამაკაცები და ქალები უბრალოდ ქსოვის ჩხირების ოსტატები არიან. თუმცა, ქალაქელებს დღეს ცოტა ეუხერხულებათ ამის გაკეთება საზოგადოებრივ ადგილებში, ცოტა მოძველებულად მიაჩნიათ, მაგრამ სოფლებში ბევრი ძალიან სახალისო ამბავია ენთუზიაზმით სავსე ქსოვის შესახებ.

4. მიირთმევენ გაფუჭებულ თევზს

წარმოიდგინეთ, რომ გურმანულ რესტორანში მენიუ სავსეა ისეთი კერძებით, როგორიცაა „სისხლიანი ძეხვი“, „ცხვრის დამარინადებულიკვერცხები“, „ვეშაპის ფერმენტირებული ხორცი“, „ჟელე ცხვრის რქებიდან და ჩლიქებიდან“, „ვერძის თავი“, „დამპალი ზვიგენის ხორცი“. ”... არა, ეს არ არის პარიზული გურმანის კოშმარი! ისლანდიელებმა, რომლებიც იძულებულნი არიან საუკუნეების განმავლობაში ეცხოვრათ რთულ კლიმატურ პირობებში, შეიმუშავეს განსაკუთრებული გემოვნების პრეფერენციები. ისლანდიის სიღრმეები მოკლებულია მინერალებს და დიდი ხნის განმავლობაში არ იყო საყინულეები, ამიტომ ადგილობრივ მაცხოვრებლებს უნდა ესწავლათ მარილის გარეშე და როგორმე გადაეჭრათ საკვების შენახვის პრობლემა. საჭმელს აშრობდნენ, ბეგვავდნენ, ელოდნენ როდის გაფუჭდებოდა - ექსპერიმენტებს ატარებდნენ, ზოგადად. მაგალითად, ცნობილია კერძი ჰაუკარლი - გრენლანდიის პოლარული ზვიგენის ხმელი ხორცი. ის შხამიანი ახალი შარდოვანას მაღალი შემცველობის გამო, ამიტომ ზვიგენის ნაჭრები ჯერ ხრეშით კასრებში ინახება ექვსი თვის განმავლობაში (ამ დროს ხორცს ზედმეტი სითხე დატოვებს), შემდეგ კი მზეზე აშრობენ კიდევ სამი თვის განმავლობაში. თუმცა, არა მხოლოდ ისლანდიელებს აქვთ უცნაური გემოვნების პრეფერენციები.

5. მათი მღვდლები ქალები არიან, ეკლესიები კი ხელოვნების ნიმუშებია

ისლანდიაში ყოველდღიური ცხოვრების საკმაოდ ტრადიციული წესის მიუხედავად, ადგილობრივი რელიგიური ინსტიტუტი ძალიან ორიგინალურად მუშაობს. კუნძულზე ოფიციალური სახელმწიფო რელიგია, ლუთერანიზმი, საშუალებას აძლევს ქალებს იყვნენ მღვდლები მამაკაცებთან თანაბარ საფუძველზე. დამეთანხმებით, მართლმადიდებელი ქრისტიანებისთვის ეს წარმოუდგენელი რამ არის. ლუთერანული ეკლესიები მიმოფანტულია მთელ ისლანდიაში და მათი გარეგნობა კიდევ უფრო თვალშისაცემია - ისინი უფრო ფუტურისტულ ხელოვნების საგნებს ჰგვანან, ვიდრე ღმერთთან შეხვედრის ადგილებს. ის, რომ შენობა არის ეკლესია და არა თანამედროვე ხელოვნების მუზეუმი, მხოლოდ ჯვრის არსებობით შეიძლება გამოიცნოთ, თუმცა ისიც ხშირად აკლია.

6. არ აქვთ ბავშვთა სახლები

თამამად შეგვიძლია ვთქვათ, რომ ოჯახი არის მთავარი ღირებულება ნებისმიერი ისლანდიელის ცხოვრებაში. ქვეყანამ შექმნა ყველა პირობა ბედნიერი და უსაფრთხო ბავშვობისთვის: მყუდრო სკოლები მრავალფეროვანი სასწავლო გეგმით, შემოქმედებითი განვითარების ცენტრები, სამთავრობო შეღავათები. მაგრამ ყველაზე შთამაგონებელი არის ბავშვთა სახლების არარსებობა. ისლანდიაში არის მხოლოდ დროებითი თავშესაფრები, სადაც მიტოვებულ ბავშვს ან ობოლს სწრაფად აბარებენ მშობლებს სტუმართმოყვარე ოჯახების მთელი რიგიდან, რომლებიც მზად არიან მისი მზრუნველობის ქვეშ აიყვანონ ბავშვები. სხვათა შორის, პირველი მოხუცთა თავშესაფარიც სულ ახლახან გაიხსნა, რადგან ტრადიციულად მცირეწლოვანი ბავშვები თავის მოვალეობად თვლიან გადავიდნენ მოხუც მშობლებთან, რათა მათ ღირსეული სიბერე უზრუნველყონ.


7. არ იციან რა არის სიტყვა “დანაშაული"

ალბათ უკვე გსმენიათ, რომ ისლანდიაში დანაშაულის მაჩვენებელი ალბათ ყველაზე დაბალია მსოფლიოში. ადგილობრივ მოსახლეობას არ ეშინია მეზობლებისა და უცნობების - ფანჯრებზე ვერ ნახავთ მაღალ ღობეებს, რკინის კარებს და გისოსებს. ისლანდიელები ხშირად საერთოდ არ კეტავენ სახლის ან მანქანის კარებს. მკვლელობები და სხვა ძალადობრივი დანაშაულები ხდება წელიწადში ერთხელ ან ორჯერ, ისიც აფექტის მდგომარეობაში. არავითარი ძალადობის მიზანმიმართული გეგმები.

8. სვიტერების სიყვარული

ისლანდიაში გამოთქმა „პერანგში დაბადებული“ ნამდვილად ცოტა განსხვავებულად გამოიყენება: „იღბლიანი, ის ნამდვილად სვიტერში დაიბადა!“ ისლანდიური პეიზაჟების მშვიდი, ღრმა ტონალობის ფონზე, მრავალფეროვან, ნიმუშიანი სვიტერებით გამოწყობილი ადამიანების ჯგუფები ნაცნობი, მყუდრო სურათია. ისლანდიური ცხვრის მატყლი ნებისმიერ ქურთუკზე უფრო თბილად დაგიცავთ, თუმცა მისგან დამზადებული პროდუქტები ეკლიანია. მიუხედავად იმისა, რომ ეს მასალა უხეშია, მას შეუძლია გაუძლოს გამჭოლი ნაკაწრებს და აქვს წყალგაუმტარი თვისებები. საოცარი ურთიერთდახმარება: ფერმერი ზრუნავს თავის შინაურ ცხოველებზე და პირიქით.