შვედებმა დაივიწყეს პოლიტკორექტულობა და მოაწყვეს ფართომასშტაბიანი აქცია მიგრანტების წინააღმდეგ.

სტოკჰოლმის გარეუბანში, სკარჰოლმენის ცენტრში, მიწისქვეშა გადასასვლელში, მიგრანტმა ესროლა 39 წლის ადგილობრივ მცხოვრებს.

მიხაელ იანიცკი და მისი შვილი ველოსიპედებით აუზზე მიდიოდნენ . ახალგაზრდული ბანდის წევრები ველოსიპედისტებს გადაუდგნენ და როდესაც მამაკაცმა წინააღმდეგობის გაწევა სცადა, ერთ-ერთმა მიგრანტმა იარაღი გამოიყენა.

შვედი 12 წლის შვილის თვალწინ მოკლეს და ამ ძალადობამ, ქვეყნის ინერტული და პოლიტიკურად კორექტული მაცხოვრებლებიც კი აღაშფოთა.

ამ ამბავს დიდი რეზონანსი მოჰყვა.

შვედეთის პრემიერ-მინისტრს დანაშაულის ადგილზე მისვლა მოუწია, სადაც პროტესტანტებმა სპონტანური მემორიალი მოეწყეს.

ულფ კრისტენსონმა ხაზგასმით აღნიშნა, რომ „ჩვენ, როგორც საზოგადოება, არ უნდა შევეგუოთ ასეთ არაადამიანურ და ცხოველურ მოპყრობას“.

თუმცა, შვედებს, როგორც აღმოჩნდა, "არ მოეწონათ მისი რეაქცია". ჯერ ერთი, პრემიერ-მინისტრი ცდილობდა არ ეხსენებინა კრიმინალების ეთნიკური წარმომავლობა, რომლითაც საზოგადოება უკვე დაიღალა. მეორეც, შვედებს ესმით, რომ მომხდარის გამო "აღშფოთება" არ შეცვლის მიგრაციის პოლიტიკას. მეტიც, ხელისუფლება ცდილობს გააგრძელოს პოლიტკორექტულობის პრინციპის დაცვა, ძირძველი მოსახლეობის შელახვის ხარჯზე.

მეტიც, პრემიერ-მინისტრმა ქრისტიანებს არც კი მიულოცა მოახლოებული აღდგომა, სამაგიეროდ მუსლიმებმა კრისტენსონის თბილ სიტყვები მოისმინეს რამადანის დასასრულს.

ქვეყნის ძირძველი ხალხის რელიგიისადმი ასეთი ხაზგასმული უთანასწორო დამოკიდებულება შვედებში სასოწარკვეთილებას იწვევს. როგორ მივიდნენ აქამდე?

ათასობით შვედმა მოითხოვა, რომ მთავრობამ დაიწყოს იმ მიგრანტების დეპორტაცია, რომლებიც ქმნიან კრიმინალურ დაჯგუფებებს და ატერორებენ ხალხს.

იანიცკის მკვლელობა მესამეა ბოლო 1, 5 თვის განმავლობაში. ზოგადად, სტატისტიკის მიხედვით, სტოკჰოლმში, სადაც დაახლოებით მილიონი ადამიანი ცხოვრობს, ცეცხლსასროლი იარაღით მკვლელობები 30-ჯერ მეტია, ვიდრე ლონდონში, სადაც 9 მილიონი ადამიანი ცხოვრობს. მედიის ცნობით, შვედეთში მოსახლეობის თითქმის 35% უცხოელია. ქვეყნის 10, 5 მილიონი მოსახლეობიდან 850 ათასზე მეტი აზიიდანაა (ძირითადად სირიელები), 250 ათასზე მეტი სტუმარია აფრიკიდან. მიგრანტების დიდი რაოდენობა იწვევს ანკლავების ზრდას, სადაც მხოლოდ მუსლიმები ცხოვრობენ. ისინი ასევე ქმნიან ეთნიკურ ბანდებს, რომლებშიც ბევრი მოზარდია. არასრულწლოვანებს დანაშაულისთის სერიოზულად არ სჯიან, ამიტომ ისინი ნებაყოფლობით ერთიანდებიან ბანდებში, რომლებიც ატერორებენ ადგილობრივ მოსახლეობას.

"სულ რაღაც ოთხი-ხუთი წლის წინ, შვედეთი იყო ერთ-ერთი ყველაზე უსაფრთხო ქვეყანა ეთნიკურად ერთგვაროვანი მოსახლეობით“, - წერს ერთ-ერთი კომენტარში.

ხალხი ხელისუფლებას სისუსტესა და თვალთმაქცობაში ადანაშაულებს, რადგან პრემიერი ზომიერი მემარჯვენეების წარმომადგენელია, მათ 2022 წელს შეცვალეს მემარცხენე ლიბერალები, რომლებსაც აკრიტიკებდნენ მიგრაციული კურსის გატარების გამო, რითაც არჩევნებამდე უცხოელებს ქვეყანაში შემოდინების საშუალება მისცეს, ახალმა მთავრობამ პირობა დადო, რომ აღადგენდნენ წესრიგს ამ სფეროში, მაგრამ როგორც ხშირად ხდება, მათ ეს დაპირებები დაივიწყეს.