ბრიტანელი ჟურნალისტი ჯულიეტ ბატლერი ძალიან აღელვებული იყო, როდესაც მიუყვებოდა მოსკოვის საავადმყოფოს დერეფანს, სადაც ერთ-ერთ პალატაში ძალიან უჩვეულო ხალხი ელოდა - 38 წლის სიამის ტყუპები მაშა და დაშა კრივოშლიაპოვები.

იდგა 1988 წელი, ჯულიეტა უკვე რამდენიმე წელია, რაც დედაქალაქში ცხოვრობდა.ექვსი წლის წინ მან ბრიტანეთის საელჩოში ძიძად დაიწყო მუშაობა, მოგვიანებით მას მოსკოველი მამაკაცი შეუყვარდა, დაქორწინდა და დარჩა რუსეთში. ქალს ასეთი გეგმები არ ჰქონდა, მაგრამ ქმარს აეკრძალა ქვეყნიდან გასვლა, რადგან ის ავღანეთის ომის დროს ჯარში ოფიცრად მსახურობდა და სახელმწიფო საიდუმლოებაზე წვდომა ჰქონდა. ამ ხნის განმავლობაში ჯულიეტამ ჟურნალისტიკაში ამოყო თავი და ახლა ბლოკნოტით ხელში იდგა კარის წინ წარწერით „შესვლა აკრძალულია“.მან არ იცოდა, რომ ეს იქნებოდა ხანგრძლივი მეგობრობის დასაწყისი იმ არაჩვეულებრივ ადამიანებთან, რომელთანაც გასაუბრებას აპირებდა.

ერთი კვირით ადრე, ქალმა ნახა სიამის ტყუპები სატელევიზიო შოუში, რომელსაც სსრკ-ში 100 მილიონ მაყურებებელი მაინც უყურებდა.იქ ისაუბრეს იმაზე, თუ როგორ გამოკეტეს ისინი 20 წლის განმავლობაში ფსიქიატრიულ საავადმყოფოში. ოთახიდან ორი მხიარული ხმა ისმოდა.ჯულიეტამ კარი რომ გააღო, საწოლიდან წამოხტნენ და ჩაიდანი დადგეს. თან საუბრობდნენ. მათი თქმით, ზოგიერთს გულის მისდიოდა მათ დანახვაზე. მაშას და დაშას მხოლოდ ორი ფეხი აქვთ, მაგრამ თითოეულს ჰქონდა საკუთარი რეპროდუქციული სისტემა, შარდის ბუშტი, გული, ფილტვები და ასევე ცალ-ცალკე ხერხემალი. დიახ, სიამის ტყუპები იშვიათია (200 000 დაბადებულიდან ერთი) და შეიძლება შემაშფოთებელი იყოს მათთვის, ვისაც მსგავსი რამ არ უნახავს. ერთმანეთის გაცნობის შემდეგ, ჟურნალისტმა ივარაუდა, რომ ქალები უკვე დაიღალნენ სულელურ, სტანდარტულ კითხვებზე პასუხის გაცემით, როგორიცაა: "როგორია იყო სიამის ტყუპი?" – როგორია იყო სიამის ტყუპი?- შეუბრუნა კითხვა დაშამ. სწორედ მაშინ გაირკვა, თუ რამდენად იზოლირებულები იყვნენ ისინი დახურულ სამედიცინო დაწესებულებებში თითქმის მთელი ცხოვრების მანძილზე.

მედიკოსების უმეცრობამ გააოცა დასავლელი ჟურნალისტები. ტყუპებს არაფერს ეუბნეოდნენ მათი ჯანმრთელობის მდგომარეობის შესახებ და როგორ გამკლავებოდნენ მას.ფაქტობრივად, მათ არც კი უთხრეს, რომ დაბადებიდან დაუყოვნებლივ წაართვეს დედას, რათა საბჭოთა მეცნიერებს ექსპერიმენტები ჩაეტარებინათ. როდესაც ჟურნალისტმა ისინი უკეთ გაიცნო, მისთვის ცხადი გახდა, თუ რამდენად განსხვავებულები იყვნენ ისინი.მაშა იყო დომინანტი, მომხიბვლელი, მანიპულატორი და ეგოცენტრული.დაშა იყო მორჩილი, მშვიდი, კეთილი და მზრუნველი.მათ აშკარად უყვარდათ ერთმანეთი, მაგრამ დაშა ზოგჯერ ფიზიკურ და ემოციურ შეურაცხყოფას განიცდიდა დის მხრიდან. რა თქმა უნდა, მათ ჰქონდათ ერთი და იგივე გენი და ერთი და იგივე აღზრდა, თუმცა საბჭოთა კვლევებმა აჩვენა, რომ გოგონები დაბადებიდან ავლენდნენ განსხვავებულ პიროვნულ თვისებებს; ბავშვთა ერთ-ერთმა ექიმმა, რომელიც ტყუპებს მრავალი წლის განმავლობაში იცნობდა, თქვა: „თითქოს ერთი გლეხის ოჯახში იყო გაზრდილი, მეორე კი პროფესორების ოჯახში“.

ჯულიეტ ბატლერი და დები კრივოშლიაპოვი დამეგობრდნენ. ისინი თითქმის ყოველ კვირას ერთად დასეინობდნენ ბუნებაში, ბრიტანელი ქალს ისინი სახლში სტუმრად მიჰყავდა და შინ მომზადებული კერძებით უმასპინძლდებოდა. ის განსაკუთრებით დაუახლოვდა დაშას, რომელიც ისეთივე დამყოლი იყო. ორივეს ყოველთვის სურდა სრული ჰქონოდათ სამუშაო და ჰყოლოდათ ქმარი და შვილები. მაშა იწვა და კითხულობდა ჟურნალებს, ხოლო დაშა ასრულებდა მოტიგ დავალებას. მან ასევე "აიძულა" თავისი დას არყის დალევა, თავად სვამდა, დაშას კი ჰქონდა ალკოჰოლური სასმელების მიმართ ღებინების რეფლექსი, რადგან მათ საერთო სისხლის მიმოქცევის სისტემა ჰქონდათ. შედეგად, ამან მიიყვანა დები ალკოჰოლიზმამდე და ღვიძლის ციროზამდე. დაშა ადრევე მიხვდა, რომ მშვიდად ცხოვრების ერთადერთი გზა იყო, დამორჩილებოდა მაშას მას არჩევანი ნამდვილად არ ჰქონდა და ვერც ექნებოდა. ქალებს არანაირი თერაპია და ფსიქოლოგიური დახმარება არ მიუღიათ და ჯულიეტა თავისთავად დაშასთან ვერაფერს განიხილავდა დის ყურის გარეშე.

მოზარდობისას დაშას სიგიჟემდე შეუყვარდა ბიჭი სკოლიდან - მაგრამ მის დას არ მოეწონა. გოგონა მთელი ცხოვრება ფანტაზიორებდა ნორმალურ ურთიერთობაზე, რომელიც შეიძლებოდა ჰქონოდა იმ ბიჭთან, რათა თავი დაეღწია მოსაწყენი რეალობისგან. ერთ დღეს, 90-იანი წლების ბოლოს, მათ მიიღეს წერილი ბრიტანელი ქირურგისგან, რომელიც სპეციალიზირებული იყო ტყუპების განცალკევებაში.იგი მათ ოპერაციას სთავაზობდა. დაშამ შეხედა მაშას, მისი თვალები სავსე იყო იმედით, მაგრამ მაშამ მაშინვე ცივად თქვა "არა". და ეს იყო დასასრული. მათთან შეხვედრიდან ათი წლის შემდეგ ჟურნალისტმა ტყუპების ბიოგრაფიის დაწერა გადაწყვიტა. ექიმებთან გასაუბრებისა და ლენინის ბიბლიოთეკის არქივების დათვალიერების შემდეგ, მან აღმოაჩინა, რომ მათი ცხოვრების პირველი ექვსი წლის განმავლობაში გოგონები საბჭოთა მეცნიერების წინსვლის სახელით. ექვემდებარებოდნენ იმას, რასაც დღეს სამედიცინო წამება ჰქვია ისინი ჰყავდათ მინის ყუთით შემოღობილ საწოლზე ლაბორატორიის გვერდით, ხოლო მეცნიერები მათ ექსპერიმენტებისთვის იყენებდნენ.

მაგალითად, როგორ რეაგირებდა მათი სისხლის მიმოქცევის სისტემა (რომელიც საერთო ჰქონდათ ) და ნერვული სისტემა (რომელიც თითოეულს საკუთარი ჰქონდა) ტემპერატურის უეცარ ცვლილებებზე, უძილობასა და შიმშილზე. მათ ხან გააცხელებდნენ, ხან გაყინავდნენ, რადიოაქტიური და სხვა მავნე ნივთიერებების ინექციას უტარებდნენ და შოკურ ძაბვას იყენებდნენ, რათა გამეცადათ მათი პირობითი რეფლექსები.

"მათ ყველა კედელთან უნდა მიაყენო კრიმინალებივით და დახვრიტო!" - ბობოქრობდა მაშა. დაშა უფრო ლმობიერი იყო: ”ისინი უბრალოდ აკეთებდნენ თავიანთ საქმეს” მათი ცხოვრების ბოლო წლებში დაშამ საბოლოოდ მოახერხა წონასწორობის პოვნა მაშასთან ურთიერთობაში. მათ საბოლოოდ იპოვეს კომფორტული, ორმხრივად სასარგებლო არსებობა. მაშას ოპტიმიზმი და მისი მძაფრი იუმორის გრძნობა ბუნებრივი საპირწონე იყო დაშას პირქუში მსოფლმხედველობისთვის.

დები გარდაიცვალნენ 2003 წელს, 53 წლის ასაკში. დაშა ყოველთვის ოცნებობდა ეცხოვრა სამყაროში, რომელშიც თვალსაჩინო შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე ადამიანები დარჩებოდნენ ისეთივე შეუმჩნეველი, როგორც ყველა დანარჩენი.