ზოგიერთი მეცნიერი ტესტოსტერონს „ახალგაზრდობის ელექსირად“ მიიჩნევს, ზოგი კი დარწმუნებულია, რომ ის კლავს. როგორც პრეზიდენტმა კენედიმ თქვა, სიმართლის მტერი ყველაზე ხშირად ტყუილი კი არა, მითია, ამიტომ მითოლოგიას შევეხოთ.

1. რაც მეტია ტესტოსტერონი, მით უფრო აგრესიულია მამაკაცი.

ეს იდეა გაჟღერდა მთელი რიგი ექსპერიმენტების შემდეგ, რომლის დროსაც აღმოჩნდა, რომ კასტრირებული მამრი თაგვები უფრო მშვიდობიანები არიან, ვიდრე მათი სრულფასოვანი ნათესავები. რაც შეეხება ადამიანებს, ამ ჰორმონის კავშირი და აგრესიული ქცევა ექიმებს არ დაუდასტურებიათ. უფრო მეტიც, მრავალი ექსპერიმენტი სხვაგვარად ვარაუდობს.

ტესტირების დროს ქალების ერთ ჯგუფს აძლევდნენ ტესტოსტერონის შემცველ აბს, ხოლო მეორეს - პლაცებოს. ისინი, ვინც ნამდვილ ჰორმონს იღებდნენ, უფრო მშვიდად და ღირსეულად იქცეოდნენ. საიდანაც ექიმებმა დაასკვნეს, რომ ცუდი განწყობა და აგრესია უფრო დაბალი ტესტოსტერონის ბრალია, ვიდრე მაღალის.

2 ტესტოსტერონი იწვევს პროსტატის კიბოს

1941 წელს დოქტორმა ჰაგინსმა შენიშნა, რომ მისმა ერთ-ერთმა პაციენტმა პროსტატის კიბოთი, ტესტოსტერონის პრეპარატების დანერგვის ფონზე, გაზარდა სისხლში მჟავა ფოსფატაზის დონე, კიბოს ერთ-ერთი მარკერი. ექიმმა გამოაცხადა: "... ტესტოსტერონი საკვებია მშიერი სიმსივნისთვის" და ტესტოსტერონის რეპუტაცია შეილახა.

1966 წელს ჰაგინსს მიენიჭა ნობელის პრემია მედიცინაში პროსტატის კიბოს განვითარებისა და პროგრესირების მექანიზმების დადგენისთვის. დღეს ექიმები მზად არიან შეეკამათონ ამ განცხადებას: ბოლო კვლევებმა აჩვენა, რომ ტესტოსტერონი არ არის "მშიერი პროსტატის სიმსივნის საკვები", არამედ მისი დეფიციტი. თორემ როგორ ავხსნათ, მაგალითად, რომ ახალგაზრდებს, რომლებსაც არ აქვთ ტესტოსტერონის ნაკლებობა, თითქმის არ აქვთ პროსტატის კიბო?


3. ტესტოსტერონი ასაკთან ერთად მცირდება


პირიქით, კარგი ჯანმრთელობის მქონე მამაკაცებში ტესტოსტერონის დონე იმავე დონეზე რჩება მოწინავე წლებშიც კი. თუ, მიუხედავად ამისა, ტესტოსტერონი იკლებს, მაშინ ეს არ არის ასაკის, არამედ ქრონიკული დაავადებების გამო - როგორიცაა სიმსუქნე, დიაბეტი და გულ-სისხლძარღვთა დაავადებები. ადრე ითვლებოდა, რომ 40 წლის ასაკიდან მამაკაცები განიცდიან ტესტოსტერონის დონის შემცირებას წელიწადში 1 პროცენტით. ავსტრალიელმა მკვლევარებმა უარყვეს ეს მოსაზრება. კლინიკური ენდოკრინოლოგიის ჟურნალმა გამოაქვეყნა ჯანსაღი მამაკაცის კვლევა, რომელშიც ნათქვამია, რომ 40 წელზე მეტი კარგი ან კარგი ჯანმრთელობის მქონე „ესპერიმენტის ობიექტებს“ „ასაკთან ერთად დაქვეითების ნიშნები არ აქვთ“. ასეთი დასკვნები გაკეთდა ექსპერიმენტის საფუძველზე, რომელშიც მონაწილეობა მიიღო 40 წელს გადაცილებულმა 325 ჯანმრთელმა მამაკაცმა, თითოეულმა მათგანმა 3 თვის განმავლობაში 9-ჯერ გაიკეთა სისხლის ანალიზი.

4. მელოტი ნიშნავს მამაკაცურს

თუ მელოტი ხართ კარგია, ტესტოსტერონი ბევრი გაქვთ. საიდან გაჩნდა ეს მცდარი წარმოდგენა გაუგებარია, იქნებ მელოტებმა მოიგონეს თავზე თმის ნაკლებობის საკომპენსაციოდ? ექიმებმა ვერ იპოვეს რაიმე მტკიცებულება ამ განცხადებისთვის: ათასობით მამაკაცის სამედიცინო ჩანაწერების ანალიზმა აჩვენა, რომ ტესტოსტერონის დონე გავლენას არ ახდენს თავზე თმის არსებობაზე. სიმელოტის მიზეზი შეიძლება იყოს ათობით მიზეზი - დაწყებული გენეტიკური, წარსული დაავადებებით დამთავრებული, ასევე მედიკამენტების გამოყენება, სტრესი და დიეტები.

5. ტესტოსტერონი მრავალი დაავადების წამალია

ჩვენს ქვეყანაში ტესტოსტერონით მკურნალობა ჯერ არ არის ძალიან პოპულარული, მაგრამ ამერიკაში უყვართ. მათ რეკლამას თუ დავუჯერებთ, ტესტოსტერონის შემცველი პაჩები და გელები რაში აღარ დაგეხმარებათ: ისინი არ დატოვებენ ქრონიკული დაღლილობის კვალს, ისინი გაუმკლავდებიან მამაკაცებში ერექციულ დისფუნქციას და ასევე დიდ მუცელსაც შველის! ტესტოსტერონს შეუძლია ოდნავ გაზარდოს ლიბიდო, მაგრამ ის უძლურია ერექციული დისფუნქციის წინააღმდეგ. როდესაც საქმე ეხება ჭარბ წონას, ტესტოსტერონს შეუძლია ოდნავ შეამციროს სხეულის მასა, მაგრამ მისი, როგორც წონის დაკარგვის წამლის გამოყენება არამეცნიერულია. დაღლილობაზე საუბრისას, არცერთ კლინიკურ კვლევას არ დაუდასტურებია, რომ მისი მიზეზი შესაძლოა ტესტოსტერონის დონის შემცირებაში იყოს.

6. სექსუალურ ლტოლვაზე პასუხისმგებელი – ტესტოსტერონია

რა თქმა უნდა, ლიბიდო დამოკიდებულია ტესტოსტერონზე, მაგრამ არა იმდენად, რამდენადაც ადრე ვფიქრობდით. ამ საკითხში მამრობითი ჰორმონი არ თამაშობს მთავარ როლს. ლიბიდოზე უფრო ძლიერ გავლენას ახდენს სხვა ფაქტორები, როგორც ფიზიკური, ასევე ფსიქოლოგიური. სექსის, ჯანმრთელობის, სტრესის დონის, ემოციური მდგომარეობის და სხვა ჰორმონების შესახებ იდეები ბევრად უფრო მოქმედებს სექსის სურვილზე, ვიდრე ტესტოსტერონი.