სოციალური კონტაქტიკენს ლტოლვა: ნეირომეცნიერებმა ცოტა ხნის წინ აღმოაჩინეს, რომ სოციალური იზოლაცია იწვევს ტვინის იმავე რეაქციას, როგორიცაა ძლიერ შიმშილის დროს. კორონავირუსის ეპიდემიის გავრცელების შემდეგ, ბევრი ადამიანი იძულებული გახდა თვითიზოლაციაში ყოფილიყო საკარანტინო მოთხოვნების შესრულების მიზნით. ამ პერიოდში მათ ნათესავებთან და მეგობრებთან ურთიერთობა მხოლოდ ვიდეოთვალით უწევდათ.

MIT-ში (მასაჩუსეტსის ტექნოლოგიური ინსტიტუტი, აშშ) ჩატარებულმა ბოლო კვლევამ აჩვენა, რომ ადამიანების მიერ იძულებითი სოციალური იზოლაციის დროს განცდილი გრძნობები ეფუძნება საერთო ნერვულ საფუძველს, რაც ჩნდება შიმშილის დაკმაყოფილების სურვილის დროს.

ნეირომეცნიერებმა ასევე დაადგინეს, რომ სრული იზოლაციის მხოლოდ ერთი დღე საკმარისია იმ ადამიანებისთვის, რომლებიც მიჩვეულნი არიან ერთმანეთთან ყოველდღიურ კომუნიკაციას, რათა გაააქტიურონ ტვინის ის ნაწილი, რომელიც ჩვეულებრივ აქტიურდება იმ ადამიანში, რომელიც ერთი დღე შიმშილობს და უეცრად ხედავს მისი საყვარელი კერძის ფოტოს.

სოციალური ურთიერთქმედება ადამიანის ძირითადი მოთხოვნილებაა.
ადამიანები, რომლებიც სხვადასხვა მიზეზის გამო იძულებულნი არიან იზოლირებულნი იყვნენ, განიცდიან სოციალური კონტაქტების ისეთ წყურვილს, რომელიც მხოლოდ საკვების დანახვაზე მშიერი ადამიანის გრძნობას შეედრება. მეცნიერებმა დაასკვნეს, რომ პოზიტიური სოციალური კონტაქტები ყველა ადამიანის ძირითადი სურვილია, ხოლო მარტოობის განცდა არის უარყოფითი მდგომარეობა, რომელიც აიძულებს მათ აღადგინონ დაკარგული. ეს ჰგავს ძლიერ წყურვილს ან შიმშილს.

ნეირომეცნიერების სფეროში სამეცნიერო კვლევების დროს გაკეთებული აღმოჩენები აღწერილია ჟურნალ Nature Neuroscience-ის გვერდებზე. ისინი სხვა, უფრო ფართო კვლევის განუყოფელი ნაწილია, რომელიც მიმართულია საზოგადოების მოტივაციასა და ქცევაზე სტრესული სიტუაციის გავლენის იდენტიფიცირებაზე.

სოციალური კომუნიკაციის სურვილი

სოციალური ურთიერთობის შესაძლებლობის ჩამორთმევამ შეიძლება გამოიწვიოს ნერვული აშლილობა, რომლის საფუძველი ჯერ კიდევ ცუდად არის გასაგები.

როგორ რეაგირებენ ადამიანები მარტოობაზე?

ე ნეირომეცნიერებმა დაადგინეს, რომ ყველა ადამიანი განსხვავებულად რეაგირებს იზოლაციაზე და ეს რეაქცია დამოკიდებულია იმაზე, თუ რამდენად მოითმენს თითოეული მათგანი მარტოობას.

ასე რომ, სუბიექტები, რომლებიც ყოველდღიურ ცხოვრებაში ნამდვილად არ ილტვოდნენ სოციალური კომუნიკაციისკენ, იზოლირებულ ოთახში 10 საათის განმავლობაში ყოფნის შემდეგ, ბევრად უკეთ გრძნობდნენ თავს, ვიდრე ისინი, ვინც მიჩვეული იყო აქტიურ სოციალურ კონტაქტებს.

ტვინის რეაქციის მონიტორინგი

მეცნიერებმა ასევე შეისწავლეს სქემები სოციალურ იზოლაციაზე ტვინის რეაგირების კვლევებიდან. მათ აღმოაჩინეს, რომ აბსტინენცია და იზოლაცია იწვევს ტვინის ისეთი ნაწილების გააქტიურებას, როგორიცაა ქერქი.

მკვლევრებმა დაასკვნეს, რომ ეს სფეროები უფრო მეტად პასუხისმგებელია გარკვეული, უფრო სპეციალიზებული ტიპის სურვილებზე.