საზოგადოებისთვის ჩრდილოეთ კორეაში ცხოვრების დეტალები მხოლოდ ნაწილობრივ არის ცნობილი. ამ ქვეყანაში კატეგორიულად იკრძალება ფოტოების გადაღება, ადგილობრივი მცხოვრებლებისგან ინტერვიუების აღება და ქვეყნის ფარგლებს გარეთ გასვლა.

აქ ნებისმიერი დაშვებული შეცდომა და გადაჭარბებული ინტერესი ტურისტებს, ისევე როგორც ადგილობრივ მოსახლეობას, შეიძლება არა მხოლოდ თავისუფლების, არამედ სიცოცხლის ფასადაც კი დაუჯდეთ, ამიტომ ადამიანები მიეჩვივნენ თავიანთი სირთულეების შესახებ გაჩუმებას და არსებულ ყოფასთან შეგუებას, თუმცა თავისი მასშტაბურობიდან გამომდინარე ზოგიერთი ფაქტის დამალვა უბრალოდ შეუძლებელია. დღევანდელ სტატიაში სწორედ ერთ - ერთ ასეთ ფაქტზე ვისაუბრებთ და კორეის სახალხო დემოკრატიული რესპუბლიკის ლიდერის - კიმ ჩენ ინის "ბედნიერების რაზმზე" მოგიყვებით, რომელიც როგორც სახელმწიფოს მეთაური, თავისი ხალხისგან განსხვავებით თავს არაფერში იზღუდავს.

ქალთა რაზმი პირადი მიზნებისთვის ჯერ კიდევ 1978 წელს ამჟამინდელი მმართველის ბაბუის მიერ იქნა შექმნილი. მასში 2000 გოგონა შედიოდა, რომელთა ერთადერთ მოვალეობად სახელმწიფოს მეთაურის ყველა საჭიროების დაკმაყოფილება იყო. პირადი "ბედნიერების რაზმის" ტრადიცია მემკვიდრეობით თავად კიმ ჩენ ინმა გადმოიბარა, რომელმაც ულამაზესი გოგონების პირად "ჰარემზე" უარი ვერ თქვა. რა თქმა უნდა, კორეის სახალხო დემოკრატიული რესპუბლიკის მმართველს ბევრი პასუხისმგებლობა აკისრია, ამიტომ კანდიდატების შერჩევით ძირითადად, მისი ოფიცრები არიან დაკავებულნი.

მათთვის თავიანთი ლიდერის ვნებების შესახებ ცნობილია, ამიტომ კარგად იციან - როგორი გარეგნობის, ტიპისა თუ ქცევების გოგონები მოეწონება კიმ ჩენ ინს. გარეგნობის გარდა, გოგონები გარკვეული ნიჭითაც უნდა იყვნენ დაჯილდოებული, მაგალითად, რომელიმე ინსტრუმენტზე ვირტუოზულად უნდა უკრავდნენ ან პროფესიონალი მოცეკვავეები უნდა იყვნენ. "ცხოვრების დროებითი შეყვარებულის" საბრძოლო მომზადება ასევე მნიშვნელოვანია და ის "ბედნიერების რაზმის" ყველა კანდიდატმა ღირსეულად უნდა გაიაროს.

მართალია, ბევრი გოგონა სიღარიბიდან თავის დაღწევაზე და პრივილეგირებულ მდგომარეობაში ყოფნაზე ოცნებობს, თუმცა არა ყველა, მაგრამ ამ შემთხვევაში სამწუხაროდ მათი პირადი სურვილები აქ გადამწყვეტ როლს არ თამაშობს, რადგან ზოგიერთი რჩეული "რაზმში" პირდაპირ ქუჩიდან მიჰყავთ, რომლებსაც სხვა აღარაფერი დარჩენიათ, გარდა იმისა რომ ბედს შეურიგდნენ და თავიანთ ახალ მდგომარეობას შეეგუონ. მაშინაც კი, თუ გოგონამ მკაცრი შერჩევა გაიარა და "ბედნიერების რაზმში" 2000 იღბლიანთაგან ერთ-ერთი გახდა, ეს სულაც არ ნიშნავს იმას რომ ის კიმ ჩენ ინთან ერთად განმარტოებას ან რაზმში დიდხანს დარჩენას შეძლებს.

კორეის სახალხო დემოკრატიული რესპუბლიკის მმართველს კანდიდატებიდან მხოლოდ 50 ყველაზე ღირსეული ახლავს თან, ხოლო დანარჩენებს 20 წლის შესრულებისთანავე ოფიცრებზე ან სხვა ღირსეულ პიროვნებებზე იძულებით ათხოვებენ. ეს ქორწინება კიმ ჩენ ინის უმაღლესს გულმოწყალებაზე მეტყველებს, შესაბამისად, გოგონები ვალდებულნი არიან ლიდერის მიმართ მადლიერების გამოხატვის ნიშნად მათთვის პირადად შერეულ კანდიდატებზე გათხოვდნენ, მაშინაც კი, თუკი მეუღლე მათზე ბევრად უფრო უფროსია ან ის მათ საერთოდ არ მოსწონთ.

აღსანიშნავია, რომ კორეის სახალხო დემოკრატიული რესპუბლიკის მმართველი თავისი "რაზმისთვის" არანაირ ფინანსებს არ იშურებს, ყოველწლიურად ის ხარჯავს წარმოუდგენელ თანხებს თეთრეულისა და ძვირადღირებული ტანსაცმლის შესაძენად 2000-ვე რჩეულისთვის. სრულფასოვანი კვება და განსაკუთრებული მდგომარეობა კომფორტულად ცხოვრების საშუალებას იძლევა, რასაც ჩრდილოეთ კორეის მაცხოვრებლებისთვის შეიძლება რომ უკვე დიდი მიღწევა ვუწოდოთ.