იცოდით, რო, ფრიკაში არის ტომი, რომელიც ატარებს სილამაზის კონკურსებს მამაკაცებისთვის. მონაწილეები იკეთებენ კაშკაშა მაკიაჟს და ლამაზად იცვამენ, ჟიური კი, რომელიც გოგოებისგან შედგება, საუკეთესოს ირჩევს; კავკასიის მთიან სოფელში ცხოვრობს მსოფლიოში ყველაზე ბედნიერი ხალხი... ეს და კიდევ რამდენიმე საინტერესო ფაქტი მსოფლიოში სხვადასხვა ხალხების შესახებ:

1. ვოდააბე

ეს ერი ცხოვრობს ცენტრალურ აფრიკაში და თავს ყველაზე ლამაზად თვლის მსოფლიოში. უფრო მეტიც, გარეგანი მიმზიდველობა, პირველ რიგში, მამაკაცებისთვის მნიშვნელოვანია. ვოდააბეს ხალხს აქვს გერევოლის ფესტივალიც კი, სადაც ახალგაზრდა კაცები კაშკაშა მაკიაჟითა და ფერადი ბუმბულიანი კოსტიუმებით ცეკვავენ თავიანთი ტომის ქალებზე შთაბეჭდილების მოხდენის მიზნით. იდეალური მამაკაცი მაღალია, გამხდარი, თოვლივით თეთრი კბილებით და თვალების თეთრი გარსით. და ფესტივალზე მონაწილეები ყველანაირად ცდილობენ ხაზი გაუსვან თავიანთ გარე ღირსებებს.

ამავდროულად, ვოდააბე ძალიან აფასებენ თავშეკავებას და მოკრძალებას. მათი მორალი საკმაოდ მკაცრია. მაგალითად, დღისით ცოლ-ქმარს ერთმანეთისთვის ხელის ჩამორთმევა და საუბარიც კი არ შეუძლიათ.

2. აინუ

აინუ იაპონიის კუნძულების ძირძველი მკვიდრნი არიან. ახლა ისინი გარეგნულად ძნელად გამოირჩევიან იაპონელებისგან, მაგრამ 100 წლის წინ ისინი საერთოდ არ ჰგავდნენ ამომავალი მზის ქვეყნის მკვიდრთა უმრავლესობას. აინუები გამოირჩეოდნენ კავკასიელების მსგავსი სახის ნაკვთებით, სქელი თმით და მამაკაცის სახეზე უხვი თმით. მკვლევარებმა აღწერეს ამ ეთნიკური ჯგუფის წარმომადგენლები, როგორც რუსი გლეხების მსგავსი შავგვრემანი კანით ან თუნდაც ბოშები.

3. მაორი

მაორის კულტურა მსოფლიოში ერთ-ერთი ყველაზე ახალგაზრდაა: ამ ხალხის პირველი წარმომადგენლები ახალ ზელანდიაში მხოლოდ მე-14 საუკუნეში ჩავიდნენ. უფრო მეტიც, მეცნიერებს ჯერ კიდევ არ შეუძლიათ ზუსტად უპასუხონ კითხვას, თუ საიდან მოვიდნენ ისინი. თავად სიტყვა "მაორი" ეთნიკური ჯგუფის ენაზე ნიშნავს "ნორმალურს" ან "ჩვეულებრივს". თუმცა, ბოლო დრომდე, ამ ადამიანების გარეგნობა თითქმის არ ემთხვეოდა ჩვენს იდეებს გარეგნობის შესახებ: როგორც ქალის, ასევე მამაკაცის სახეები დაფარული იყო ნაწიბურებითა და ტატუებით.

სხეულზე ნიმუშების გამოყენების ხელოვნებას ახალი ზელანდიის მკვიდრი მოსახლეობა "ტა-მოკოს" უწოდებს. ეს არის უნიკალური ტექნიკა, რომელიც არის არა კანის გახვრეტა, როგორც ახლა აკეთებენ, არამედ მისი მოჭრა. ტატუ იყო მაორის ერთგვარი პასპორტი: ისინი ატარებდნენ ინფორმაციას ადამიანის სოციალური სტატუსის შესახებ. მათი ქონა მხოლოდ თავისუფალ ადამიანებს შეეძლოთ. მამაკაცები მთლიანად იფარავდნენ სახეს (ამისთვის წვერი უნდა ამოეპუტათ), ქალები ტუჩებს, ნიკაპს და კისრის ნაწილს. სრულიად შავი ტუჩები ლამაზად ითვლებოდა, მათზე ტატუების არარსებობა მაორის თვალში უცნაურად გამოიყურებოდა.

4. კაჯუნები

კაჯუნები არიან ფრანგი კანადელების შთამომავლები, რომლებიც დასახლდნენ სამხრეთ ლუიზიანაში მე-18 საუკუნის შუა წლებში, ძნელად მისადგომ ჭაობში, სადაც ისინი დღემდე ცხოვრობენ. ისინი ნებაყოფლობით შედიოდნენ ქორწინებაში მიმდებარე სხვა ხალხების წარმომადგენლებთან. კერძოდ, კრეოლებთან, ვისგანაც ისესხეს ვუდუს კულტი, რომელიც დღემდე პოპულარულია და არსებობს კათოლიციზმთან შედარებით.

კაჯუნის ერთ-ერთი ყველაზე ნათელი და ცნობილი ტრადიცია არის მარდი გრას ფესტივალის ჩატარება, რომელიც მოგვაგონებს შროვეტიდს. ეს არის დიდი კარნავალი-მსვლელობა, რომლის დროსაც მაღალი კონუსის ფორმის ქუდების მონაწილეებმა უნდა შეაგროვონ ინგრედიენტები ტრადიციული ლუიზიანური კერძის - გუმბოს სუპის მოსამზადებლად. დღესასწაულები აუცილებლად სრულდება შუაღამემდე.

5. კოროვაი

ახალ გვინეაში მცხოვრები პაპუასების ეს ეთნიკური ჯგუფი ცნობილია იმით, რომ სახლებს აშენებენ ხეებზე 50 მეტრის სიმაღლეზე. ისინი ჯერ კიდევ ქვის ხანაში ცხოვრობენ: ისინი არ იყენებენ ლითონს და მცირე ცოდნა აქვთ სოფლის მეურნეობაში. 1970-იან წლებამდე კოროვაის მეზობელ პაპუას ტომების გარდა არავისთან ჰქონია შეხება და არც კი ეპარებოდა ეჭვი, რომ მსოფლიოში სხვა ხალხები არსებობდნენ.

კოროვაი ადრე კანიბალიზმს ეწეოდა. ახლა, ანთროპოლოგების აზრით, წარსულის ეს რელიქვია განადგურდა. თუმცა, ამ ხალხის წარმომადგენლები აქტიურად უჭერენ მხარს მითს, რომ უძველესი ტრადიცია ჯერ კიდევ შემორჩენილია ტურისტების მოსაზიდად.

6. კჰასი

ეს იდუმალი ხალხი ინდოეთში ცხოვრობს. კჰასიმ შეინარჩუნა მატრიარქატი: ქმარი მიდის საცხოვრებლად ცოლის ტერიტორიაზე, ხოლო ქონება მემკვიდრეობით გადაეცემა ოჯახის უმცროს ქალიშვილს. ქორწინება და განქორწინება ორმხრივი თანხმობით და საკმაოდ მარტივად ხდება. წყვილის დაშორების შემთხვევაში მამაკაცი ბრუნდება დედის სახლში.

თუმცა სოციალური სტრუქტურა ხასის ერთადერთი თვისება არ არის. ისინი ცნობილია კაუჩუკოვანი ფიკუსისგან ცოცხალი ხიდების გაზრდით. ამ მცენარის მოქნილი ჩამოკიდებული ფესვები მდინარის გასწვრივ არის გაყვანილი და ბამბუკის გიდები შეიძლება გადააგდონ მეორე მხარეს, საჭიროების შემთხვევაში შეიცვლება ახლით. სანამ ხიდი ცოცხალია, ის დაცულია გახრწნისაგან. ხის ფესვები იზრდება და ძლიერდება, ხდება სქელი და ძლიერი, რაც იმას ნიშნავს, რომ სტრუქტურის საიმედოობა მხოლოდ დროთა განმავლობაში იზრდება.

7. მოსო

ჩინეთში მცხოვრები ეს ხალხი ასევე აღწერილია, როგორც მატრიარქალური. დინასტიები ნათესაობას დედობრივი ხაზით ითვლიან. მოსოს ლექსიკონში არ აქვს სიტყვები „მამა“ და „ეჭვიანობა“, ქალები კი, ზოგიერთი დაკვირვებით, ფიზიკურად უფრო ძლიერები არიან ვიდრე მამაკაცები.

ზოგიერთი კვლევის მიხედვით, მოსოს მამაკაცებს არანაირი მოვალეობა არ აქვთ, მთელი დღე ისვენებენ. თუმცა ეს მთლად ასე არ არის: ისინი უვლიან პირუტყვს, ეწევიან თევზაობას, მიწას ამუშავებენ, ასევე კითხულობენ ლოცვებს და ცხოველებს სწირავენ.

8. ხინალუღები

ხინალუღები ის ხალხია, რომელიც გვხვდება აზერბაიჯანის მთიანეთში. ძირითადად, ამ ეთნიკური ჯგუფის წარმომადგენლები ცხოვრობენ სოფელ ხინალიგში ზღვის დონიდან 2 ათას მეტრზე მეტ სიმაღლეზე. მათ სჯერათ ლეგენდის, რომ სწორედ იქ გაჩერდა ნოეს კიდობანი წარღვნის შემდეგ, რაც იმას ნიშნავს, რომ ისინი ნოეს უშუალო შთამომავლები არიან. ხინალუღები საკმაოდ იზოლირებულად ცხოვრობენ და ცდილობენ დაქორწინდნენ მხოლოდ თანატომელებთან. და ისინი თავს ყველაზე ბედნიერ ადამიანებად თვლიან მსოფლიოში.