ესტონელმა სკოლის მოსწავლემ აილი იურგენსონმა 1946 წელსმ 15 წლის ასაკში ტალინში ახლადაღმართულ საბჭოთა მემორიალზე გააკეთა წარწერა: "ოკუპანტები"!

გოგონას ამ წარწერისთვის 8 წელი მიუსაჯეს ციმბირში გადასახლებით.

აილი იურგენსონი დახვრეტას მხოლოდ იმიტომ გადაურჩა, რომ არასრულწლოვანი იყო.

მართლაც, 15 წლის გოგონამ რუსეთს მეორე მსოფლიო ომის სემდეგ უწოდა ოკუპანტები და ეს არ იყო შემტხვევითი. გოგონასმ გაიმეორა ის ზიზღი და პროტესტი, რაც ოჯახში, სკოლასა და სამეზობლოში ესმოდა, მაგრამ დიდები ვერ ბედავდნენ ამის ხმამაღლა გაცხადებას, რადგან შიშს მართლაც დიდი თვალები აქვს.

სამაგიეროდ, პატარა გოგონამ გაბედა ის, რასაც ვერ ბედავდნენ დიდები. დიდებს თანდათან ბედისადმი დამორჩილებულობა იპყრობთ, კონფორმისტები ხდებიან, ყვარყვარეებიც, უტილიტარისტებიც, ობივატელებიც. ახალგაზრდებში კი მეტი სიტამამეა, გმირული სულისკვეთებაც მეტი, ენერგიაც და ბედისადმი დაუმორჩილებლობის იდეაც სისხლივით ახალგაზრდულად ჩქებს ძარღვებში.

ესტონელები რაოდენობით 1 მილიონიც არ არიან, მაგრამ ასეთი გაბედული პატრიოტები არასოდეს აკლდა.

ყველა ქვეყნის სიძლიერე მისი რიგითი მოქალაქეების გმირობაზე დგას.