ამასწინათ, თბილისში, ბაზარში შევიარე, თბილისელი კაცი ქართლელი გლეხისაგან რაღაცას ყიდულობდა. ჩანს, ვერ მორიგდნენ და გაბრაზებულმა ქართლელმა გლეხმა მეორეს მიმართა: ვინაა ეს კაცი, ქართველია თუ იმერელიო? ამის გამგონე იქვე გავშეშდი, ვიფიქრე, ჩავერევი-მეთქი საუბარში, მაგრამ უხერხულად ჩავთვალე და უსიტყვოდ გავცილდი იქაურობას.

იმ ღამეს არ დამეძინა.

აი ასე არ გვესმის ხშირად ერთმანეთისა; კახელს ქართლელისა, ქართლელს იმერელისა....

ცალ-ცალკე ღობე შემოგვივლია ამ ძველი ტომობრივი სახელებისათვის და ერთი საერთო დედა საქართველო გვავიწყდება ხშირად.

/აკაკი წერეთელი/