წარმოდგენა მიჭირს რა დახვდებათ მარიუპოლში გათავისუფლების შემდეგ…

ფოტო ირპენიდან."

"ქართველების თავებით რომ ფეხბურთს თამაშობდნენ, ეგეც გახსოვთ ხომ? ხოდა აზრი ვისაც საერთოდ უმწიფდება ტვინში, წესით ორი აზრი არ უნდა გააჩნდეს რუსეთის მიმართ."

რადგან "ქართველების თავებით ფებურთის თამაშზე" ჩამოვარდა საუბარი შეგახსნებთ, რომ ეს ლეგენდა თავის დროზე კატეგორიულად უარყო საქართველოს ყოფილმა სახელმწიფო მინისტრმა რეინტეგრაციის, შერიგებისა და სამოქალაქო თანასწორობის საკითხებში პაატა ზაქარეიშვილმა.

" დღემდე ვერ ვნახე ადამიანი, რომელსაც ნანახი აქვს, თუ როგორ თამაშობდნენ ადამიანის თავებით ფეხბურთს გაგრის სტადიონზე. ვეძებდი თვითმხილველს, მაგრამ ვერ ვიპოვე "-განაცხადა თავის დროზე პაატა ზაქარეიშვილმა.

"გაგრის გამგებელ იაზიჩბასთან ერთად გავემგზავრეთ. 7 ნოემბრი იყო.გაგრაში მთელი დღე გავატარეთ. თან გვქონდა ქართველების იმ სახლების სია, რომლებზეც გვქონდა ინფორმაცია, რომ დავწვეს. გაგრაში მართლაც იყო რამდენიმე სახლი დამწვარი, თუმცა, არა ის სახლები, რომლებიც სიაში გვქონდა. სიაში შეტანილთაგან კი არც ერთი სახლი დამწვარი არ აღმოჩნდა. აფხაზებმა გვითხრეს, რომ ეს შენობები ომის დროს დაიწვა. ჩვენ ფსოუმდე ჩავედით, გავიარეთ სოფელი თავისუფლება, სადაც ერთი სახლი იწვოდა. იაზიჩბამ ცეცხლმოკიდებული სახლის დანახვისას მანქანა გააჩერებინა და იკითხა, რა ხდებოდა. აღმოჩნდა, რომ ეს სახლი ქართველს ეკუთვნოდა. სახლის გარშემო დამნაშავეების ძებნა დაიწყეს, მაგრამ ვერავინ იპოვეს, თუმცა, აშკარა იყო, რომ სახლი ცოტა ხნის წინ გაძარცვეს და კვალის წაშლის მიზნით ხანძარი გააჩინეს.

გაგრაში ასევე ვნახეთ სტადიონი - მოედანზე ბალახი ბიბინებდა. ამის შესახებ სოხუმში დაბრუნებისას "სვობოდნაია გრუზიასთვის" მიცემულ ინტერვიუშიც ვისაუბრე. ჩვენ შეგვიყვანეს სტადიონზე, სადაც ბალახი ბიბინებდა. იმ შემთხვევაში, თუ იქ რამდენიმე დღის წინ ომი იყო, შეუძლებელია, ბალახი ხელახლა დაერგოთ. სტადიონს არა თუ ომის, ტალახის კვალიც კი არ ეტყობოდა. ჩანდა, რომ ამ სტადიონზე არანაირი საომარი ქმედება არ იყო განხორციელებული"-იხსენებს პაატა ზაქარეიშვილი.