ნეირომეცნიერები ამტკიცებენ, რომ ვარჯიშს გონებისთვის უფრო მეტი სარგებელი მოაქვს, ვიდრე სხეულისთვის. თუნდაც ერთჯერად ვარჯიშს შეუძლია თქვენი ტვინის ფუნქციები დაუყოვნებლივ შეცვალოს. მას შეუძლია ტვინის ნეირომედიატორების - სეროტონინისა და დოპამინის დონის ამაღლება. მუდმივ ვარჯიშს კი შეუძლია შეამციროს თქვენი საპასუხო რეაქციის დრო ნებისმიერ მოულოდნელ მოვლენაზე 2 წამით, რაც გადამწყვეტია, მაგალითად, მძღოლისთვის. უკეთესი განწყობა, მეტი ენერგია, ყურადღების კონცენტრაცია, უკეთესი მეხსიერება, სწრაფი რეაქციები - მოკლედ, ვარჯიში რადიკალურად ცვლის ტვინის ფუნქციებს.

კარგი ამბავი ისაა, რომ აუცილებელი არ არის ბოდიბილდერი იყოთ, ყველა ეს სარგებელი რომ მიიღოთ, ამისთვის საკმარისია დღეში ნახევარი საათით ვარჯიშიც კი, თუ სპორტდარბაზში სიარულს ვერ ახერხებთ, თუნდაც სახლის პირობებში. მაგრამ რა ვქნათ, თუკი ვერ ვღალატობთ ცხოვრების ორშაბათიდან განახლების ტრადიციას? რა ვქნათ, თუკი მუდმივად ვიწყებთ და ვწყვეტთ ვარჯიშს? გთავაზობთ რამდენიმე რჩევას საკუთარი გონების „მოსატყუებლად“, რათა მან სიზარმაცეზე არ დაგვიყოლიოს, საბოტაჟი არ მოგვიწყოს და ვარჯიში არ გადაგვაფიქრებინოს.

1. დაიწყეთ მცირედით. ივარჯიშე დღეში 10 წუთით. ეს არა მარტო ვარჯიშს, ნებისმიერ აქტივობას ეხება, რომელიც გვინდა, რომ ჩვევად ვაქციოთ (მაგალითად, უცხო ენის შესწავლა, წიგნების კითხვა) 1 ნაბიჯის გადადგმა უმჯობესია, ვიდრე ნაბიჯის გადაუდგმელობა, დღეში ერთი გვერდის წაკითხვა სჯობს საერთოდ არწაკითხვას. საქმე ის არის, რომ ჩვენი გონება ისეა მოწყობილი, რომ ცდილობს ნებისმიერი დისკომფორტისგან დაგვიცვას და საბოტაჟსაც კი გვიწყობს. იოლ დავალებას კი ტვინი უფრო სახალისოდ მიიჩნევს. ვფიქრობთ, 10 წუთი რა არის, როგორმე „მივახრჩობ“. ივარჯიშეთ 10 წუთი ერთი თვე, მეორე თვეს აქციეთ ის 15 წუთად, შემდეგ 20-ად და ბოლოს 30. პატარა გამარჯვებებს დიდი ძალა აქვს.

2. თუ საშუალება გაქვს, მოაწყვე სახლში სავარჯიშო კუთხე, სადაც ფარდაგი და სავარჯიშო ატრიბუტები სულ იქნება გაშლილი. რამდენჯერად მას შეხედავ, სავარჯიშო განწყობას შეგიქმნის. ისევე როგორც დივანის ცქერამ შეიძლება წამოწოლის განწყობაზე დაგვაყენოს, გაშლილმა სუფრამ - მადა აღგვიძრას, ასეც ხდება, რომ მუდმივად გაშლილი სავარჯიშო კუთხე შეგახსენებთ, რომ დღეს ფიზიკურად არ დატვირთულხართ.

3. ივარჯიშე დღის ერთსა და იმავე დროს. ნეირომეცნიერები თვლიან, რომ ერთსა და იმავე დროს დაწყებულ ნებისმიერ აქტივობას გაგრძელების მეტი შანსი აქვს. საქმე ისაა, რომ ჩვენი სხეული მანქანაა. თუკი რაიმე აქტივობას ერთსა და იმავე დროს ვაკეთებთ, ჩვენი შინაგანი წინააღმდეგობა მის მიმართ მცირდება.

4. ივარჯიშე ყოველდღე. თუ ვარჯიშის მიზანი კოგნიტიური ცვლილებები და ტვინის ფუნქციების შეცვლაა, ყოველდღიური ვარჯიში აქ გადამწყვეტია, და არა, კვირაში 2-3 დღე, (როცა ინტენსიური დატვირთვის შემდეგ სხეულს ძალების აღდგენა სჭირდება). ჩვენი ყოველდღიური ნახევარსაათიანი ვარჯიში დაბალი ინტენსივობის უნდა იყოს. (ჩვენი მაქსიმალური პულსის 60-70%). გარდა ამისა, მხოლოდ ასე შეგვიძლია ვაქციოთ ვარჯიში რუტინად, რუტინად კი მხოლოდ ის აქტივობა იქცევა, რასაც ყოველდღიურ რეჟიმში ვაკეთებთ. ისევე როგორც კბილების გახეხვა, შხაპის მიღება, ვარჯიში რიტუალი უნდა გახდეს. როგორც ამბობენ, მოტივაცია არის ის, რითაც იწყებ, ჩვევა კი რითაც აგრძელებ.

5. განეწყვე, ვარჯიშის, როგორც პროცესის მიმართ, ის შენი ცხოვრების სტილი უნდა გახდეს და სამუდამოდ დარჩეს შენს ცხოვრებაში. ნუ გაქვს დაუყოვნებელი შედეგის მოლოდინი. ამიტომ ნუ მიაბამ მას რაიმე მიზანთან, მაგალითად, სასურველ ფორმებთან, ან იდეალურ მუცლის პრესთან. შედეგი მაინც უფრო გვიან მოვა, ვიდრე ელი. ამიტომ მისი მოლოდინით ნუ დაიტანჯები. გარდა ამისა, როგორც დასაწყისში ვახსენეთ, ვარჯიშის ტვინზე გავლენა უფრო სარგებლიანია, ვიდრე სხეულზე. ახლა შენი მიზანი მხოლოდ ერთია, ისე დაიწყო ვარჯიში, რომ არ შეწყვიტო. დანარჩენი ბენეფიტები კი თავისით მოვა.