საქართველოს სსრ საბჭოთა კავშირის შემადგენლობაში იყო სპეციალურ ანგარიშზე. ეს განპირობებული იყო ობიექტური ფაქტორებით. ჯერიმით რომ იოსებ სტალინი დაიბადა საქართველოში. გარდა ამისა, სხვა ქართველები, როგორებიც იყვნენ გრიგორი ორჯონიკიძე და ლავრენტი ბერია, იყვნენ სსრკ უმაღლესი ძალაუფლების შემადგენლობაში. საქართველოს სსრ – ში პოლიტიკური საქმიანობა ყოველთვის ძალიან მაღალი იყო და სტალინის კულტი, გასაგები მიზეზების გამო, განსაკუთრებით ძლიერი იყო.

საქართველოს სსრ – ში შეიქმნა ხელსაყრელი ეკონომიკური რეჟიმი. რესპუბლიკა ყოველწლიურად იღებდა მნიშვნელოვან სუბსიდიებს კავშირის ბიუჯეტიდან. ერთ სულ მოსახლეზე მოხმარების დონე საქართველოში 4 -ჯერ აღემატებოდა წარმოების იმავე მაჩვენებელს. RSFSR– ში მოხმარების მაჩვენებელი წარმოების დონის მხოლოდ 75% იყო. ნიკიტა ხრუშჩოვის ცნობილი მოხსენების შემდეგ პიროვნების კულტის გამოვლენის შესახებ 1956 წლის 14 თებერვალს, მასობრივი აჯანყებები დაიწყო თბილისში. უკვე 4 მარტს, ხალხმა დაიწყო შეკრება სტალინის ძეგლთან საქართველოს დედაქალაქში, კომუნისტი პარასტიშვილი ავიდა ძეგლის კვარცხლბეკზე, დალია ღვინო ბოთლიდან და თქვა: ”დაე სტალინის მტრები დაიღუპნონ ზუსტად ისე როგორც ბოთლი დაიმსხვრევა! ”. მშვიდობიანი აქციები ხუთ დღეს გაგრძელდა. 10 მარტის ღამეს, მოსკოვში დეპეშის გაგზავნის სურვილით, ათასობით ხალხი წავიდა ტელეგრაფის ოფისში. საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტროს მონაცემებით, 15 ადამიანი დაიღუპა და 54 დაიჭრა არეულობების ჩახშობისას, 7 გარდაიცვალა საავადმყოფოებში, 200 ადამიანი დააპატიმრეს. სტალინის ძეგლების დემონტაჟი დაიწყო მთელ კავშირში, მხოლოდ გორში, "ხალხთა ლიდერის" სამშობლოში, ხრუშჩოვის სპეციალური ნებართვით, ძეგლი დარჩა. დიდი ხნის განმავლობაში ის დარჩა სტალინის ყველაზე ცნობილი ძეგლად, მაგრამ ის ასევე დაიშალა ჩვენს დროში, 2010 წლის 25 ივნისის ღამეს. მიხეილ სააკაშვილის ბრძანებით.

საქართველო არ შეიძლება არ ასოცირდებოდეს ღვინოებთან, ხოლო საბჭოთა კავშირის კულტურულ სფეროში ქართველმა უცვლელად შეასრულა გრძელი ლამაზი სადღეგრძელოების სადღეგრძელოს და მცოდნის როლი. საქართველოს სსრ იყო საბჭოთა კავშირის ერთ-ერთი მთავარი და უძველესი მეღვინეობის რეგიონი და ქართული ღვინო გახდა საერთაშორისოდ აღიარებული ბრენდი. ცნობილია, რომ იალტის კონფერენციაზე სტალინმა უინსტონ ჩერჩილს მიართვა ქართული ღვინო ხვანჭკარა, რის შემდეგაც ბრიტანელი მინისტრი გახდა ამ ბრენდის ერთგული მცოდნე. თავად სტალინს უყვარდა ქინძმარაულის, ხვანჭკარის ღვინოები. საქართველოში იწარმოებოდა მაღალი ხარისხის ღვინოები. ყურძნის ღვინოების წარმოება განხორციელდა სამტრესტის საწარმოების მიერ, რომლებიც მოიცავდნენ სამაგალითო სახელმწიფო მეურნეობებს: წინანდალს, ნაფარეულს, მუკუზანს, ყვარელს კახეთში და ვარციხეს საქართველოს დასავლეთ ნაწილში. შამპანურის კომპლექსი აწარმოებდა საბჭოთა შამპანურს და ღვინოებს. 1960-იანი წლებისათვის საქართველომ აწარმოა 26 ბრენდის ღვინო: 12 მშრალი სუფრის ღვინო, 7 ნახევრადტკბილი, 5 ძლიერი, ტკბილი დესერტი 2.ოპტიმალური კლიმატური პირობების გამო, საქართველოს სსრ იყო საბჭოთა კავშირის ნამდვილი ტურისტული მექა. საბჭოთა მოქალაქეებისთვის საქართველოს კურორტებმა შეცვალა თურქეთი, ეგვიპტე და სხვა ცხელი უცხო ქვეყნები. კურორტ აფხაზეთში, რომელიც საქართველოს სსრ -ს ნაწილი იყო, სსრკ -ს ყველაზე მოდური კურორტებად პიცუნდა და გაგრა ითვლებოდა. საბჭოთა პერიოდში საქართველო იყო საუკეთესო სასწავლო ბაზა საბჭოთა ალპური მოთხილამურეებისთვის. ასევე საქართველო ზოგადად და განსაკუთრებით სვანეთი გახდა საბჭოთა კავშირის მთავარი მთამსვლელობის ბაზები. აქ პერიოდულად ტარდებოდა ალპინიადები. საბჭოთა მთამსვლელობისა და კლდეზე ასვლის განვითარებაში დიდი წვლილი შეიტანა მიხაილ ხერგიანმა, სსრკ-ს 7-გზის ჩემპიონმა და საბჭოთა კავშირის სპორტის დამსახურებულმა ოსტატმა.

ღვინის გარდა, ქართული სსრ განთქმული იყო თავისი ჩაით. მისი ხარისხი, უილიამ პოხლებკინის თქმით, იყო კონკურენტუნარიანი (მსოფლიო დონეზე). იმისდა მიუხედავად, რომ მე –19 საუკუნის შუა წლებიდან საქართველოში ჩაის წარმოების დამკვიდრებისა და ორგანიზების მცდელობები განხორციელდა, მისმა ხარისხმა სასურველი დატოვა და პლანტაციების მოცულობამ 900 ჰექტარსაც კი მიაღწია. 1920 -იანი წლების დასაწყისში საქართველოში დარგეს ახალგაზრდა პლანტაციები და დაიწყო აქტიური და ნაყოფიერი მეცხოველეობის სამუშაოები. 1948 წელს ქსენია ბახტაძემ მოახერხა ჩაის ხელოვნური ჰიბრიდული ჯიშების განვითარება: "ქართული No1" და "ქართული No2". ამისთვის მას მიენიჭა სტალინის პრემია. მოგვიანებით მოპოვებულმა ჯიშმა "ქართული მეცხოველეობა No8" გაუძლო ყინვებს -25 -მდე. ეს ჯიში ნამდვილ სენსაციად იქცა. საბჭოთა პერიოდში ქართული ჩაი გახდა ბრენდი, რომელიც ცნობილია კავშირის ფარგლებს გარეთ. 70 -იანი წლების ბოლოს ის უკვე ექსპორტირებული იყო ჩეხოსლოვაკიაში, ბულგარეთში, პოლონეთში, აღმოსავლეთ გერმანიაში, უნგრეთში, რუმინეთში, ფინეთში, იუგოსლავიაში, ავღანეთში, ირანში, სირიაში, სამხრეთ იემენსა და მონღოლეთში.

საბჭოთა ხალხმა ბევრი არაფერი იცოდა კავკასიელი ხალხების ეთნიკური მრავალფეროვნების სპეციფიკის შესახებ, ამიტომ ქართველი, მდიდარი ბიზნესმენის იმიჯი საკმაოდ კოლექტიური იყო. ინდუსტრიული წარმოების თვალსაზრისით, საქართველოს სსრ -მ იმდენი არ მისცა საბჭოთა კავშირს, მაგრამ ქართველებმა საბჭოთა მოქალაქეებს მიაწოდეს ყველაფერი, რაც დასვენებისთვის იყო საჭირო: ციტრუსები, ღვინო, ჩაი, თამბაქო, მინერალური წყალი. საქართველოს სსრ, ვაშინგტონის ინსტიტუტის ეკონომისტის კენან ერიკ სკოტის თქმით, საბჭოთა დახლებს ჩაის 95% და თამბაქოს 97% ამარაგებდა. ციტრუსის ხილის წილი (95%) საქართველოდან სსრკ -ს რეგიონებზე გავიდა. ვაშინგტონში ვუდრო ვილსონის ცენტრში სიტყვით გამოსვლისას ერიკ სმიტმა ასევე აღნიშნა, რომ ქართველებმა მნიშვნელოვანი როლი ითამაშეს საბჭოთა კავშირის ჩრდილოვანი ეკონომიკის ფორმირებაში, გვიან სსრკ -ს ბაზრის ფორმირებაში "დიასპორის კონკურსის" სახით.