პროზა დედა 2012, 10 სექტემბერი, 9:19 დე, სად ხარ?
უშენოდ წამები მაციებს
ხელ-ფეხის ძველებურად გამეყინა
ვითვლი კვლავ შენამდე დღეებს და მანძილებს
ღმერთო რამდენია თითებს ცხელი სუნთქვით აქ არავინ მითბობს სევდასაც კოცნებით არავინ არ მიშლის ისეთს ხომ არაფერს არ ვითხოვ დედასთან გამიშვით.... შენ მაინც გამიშვი სიზმრების ლაბირინთო იქ, სადაც დედის გულს სააი დარაჯობს მსურს ...დე შენს ხელებში თმები ამილინთო და აღარ დაგშორდე არასდროს პ.ს დეეე შენს მონატრებას ვერსად დავემალე.... 758 9-ს მოსწონს
|