პროზა ღამევ..ღამეევ... 2012, 17 სექტემბერი, 20:57 12 სათთან ჩამოკრა ოცმა
შემოკრებილან მუზების გროვა
და..სადღაც შორით ძლიერად თოვდა..
და კვლავ ისმოდა ის მაინც მოვაა..
არ მიგატოვებს მოვა.. არ დაგაობლებს მოვაა.. არ აგატირებს მოვაა.. არ გაწყენინებს მოვაა.. მოვა, მაგრამ როდის მოვა?! გული გამიქარწყლა დარდმაა.. უცებ ჩამჩურჩულა ქარმაა.. ქალი ხარ.. დაელოდე მოვა.. ახლა ალბათ სძინავს რასას ბევრიც სიზმრებშია ფრინავს.. მაგრამ ეს ოხერი ღამეე.. მარტო ჩემთან გასდის რამეე მოვა დაელოდე მოვაა.. მაგრამ ღმერთი არ სწამს ამ ქარს? მოვა მაგრამ როდის მოვა?! და აჩრდილს ''მე და ღამე'' ჩემს სარკმელთან სძინავს მთვარეს.. მითხარ, როდის მოვა რამე?! ისევ მოლოდინი დაღლაა.. ისევ მოლოდინი ტანჯვაა.. ქარბუქში გახვეული სიო ლამაზად მოცეკვავე მდელო.. ''რომელი სააათია?'', ''რომელი საათია'' ვიღაცამ კი ფიქრში ღამე გაათიააა მთვარემ არ მაცალა და არა ამაცილა.. ო ღამევ ღამევ.. ჩემო გულის გამგევ.. როდის მეღირსება ძილი? ნუთუ შენც ელოდები ვინმეს?! მოვა..დაელოდე.. მოვაა.. პ.ს ჩემი დაწერილიაა..სამი წლის უკანდელი..ძალიანაც ნუ გამკიცხაVთ:** 7 შეფასება არ არის
|